Κυρίως πολιτικό και δευτερεύων οικονομικό το πρόβλημα της Ελλάδας

Γράφει ο Αποστολόπουλος Δημήτρης
(Καθηγητής Φυσικός)

Πριν από τρεις μήνες δημιουργήθηκε μια κυβέρνηση με μοναδικό σκοπό την διαπραγμάτευση της νέας δανειακής σύμβασης (PSI+), όπως κατά κόρον ανακοινώθηκε.
Όπως είναι λογικό ...
θα έπρεπε να είχε καταρτιστεί ένα σχέδιο που θα καθησύχαζε την Τρόικα και ταυτόχρονα θα περιείχε κάποια αναπτυξιακά μέτρα που θα μετρίαζαν την υφεσιακή πορεία της χώρας . Το οργανωμένο αυτό σχέδιο δράσης θα ενίσχυε την διαπραγματευτική θέση της χώρας και θα έκθετε τους συνομιλητές της.
Αντίθετα παρατηρήσαμε ένα κυβερνητικό συνασπισμό τελείως απροετοίμαστο, με μηδενική ικανότητα διαπραγμάτευσης, που οδηγήθηκε πάλι σε ισοπεδωτικά οριζόντια μέτρα, προκειμένου να μειώσουν τις δαπάνες του κράτους, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους ελλειμματικούς οργανισμούς και τις κρατικοδίαιτες συνεργασίες των ημετέρων τους.
Ένα πολιτικό σύστημα που διαπραγματευτικέ τα μέτρα των συνομιλητών του παρακαλώντας και μοιρολογώντας, προσπαθώντας να διασώσει την ύπαρξη του.
Ένας κυβερνητικός συνασπισμός που ψηφίστηκε από 255 βουλευτές για να πραγματοποιήσει αυτή την διαπραγμάτευση και μερικοί από αυτούς, πριν ακόμα ολοκληρωθεί, δηλώνουν δημοσίως ότι δεν θα ψηφίσουν τα νέα μέτρα!!(δεν διακρίνω σκοπιμότητα στις κινήσεις τους).
Πόσο ανεύθυνος μπορεί να είναι κάποιος βουλευτής, ώστε να αναιρεί τόσο εύκολα την ψήφο του, ενώ από την αρχή ήξερε ότι τα μέτρα που θα παρθούν είναι σκληρά?
Δεν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα με γεννημένους υπουργούς, που δεν έχουν πληρώσει ποτέ βενζίνη για το αυτοκίνητό τους και πετρέλαιο για τη θέρμανση τους.
Και μια επισήμανση: το να πέσεις στην παγίδα να διατηρήσεις τον 13ο και 14ο μισθό που δεν υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι μεγάλο λάθος.