Γράφαμε στις 5 Ιουνίου: «Θέλετε μία εκτίμηση; Δεν πρόκειται να μπουν τελικά κάμερες στο νοσοκομείο. Δεν τις θέλει ούτε ο Διοικητής, ούτε οι εργαζόμενοι. Κανείς. Αυτή η ιστορία σύντομα θα λήξει. Χωρίς … παρατράγουδα και … ξηλώματα.»
Έτσι κι έγινε! Βγήκε ο Διοικητής του Παναρκαδικού Νοσοκομείου και δήλωσε ότι πάρθηκε απόφαση να μην τοποθετηθούν κάμερες. Θα πληρωθούν όσες εργασίες έγιναν μέχρι σήμερα (καλώδια κλπ), αλλά κάμερες δεν θα μπουν.
Μπορεί ο Μαρινάκης να βρήκε υπογεγραμμένη σύμβαση από την προηγούμενη διοίκηση, αλλά επειδή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων, αποφάσισε να μην υλοποιήσει τη σύμβαση.
Είναι αλήθεια ότι ο Μαρινάκης χειρίστηκε πολύ έξυπνα αυτή η υπόθεση. Πέρα από τη διαφωνία του για τις κάμερες σε χώρους εργασίας, προέβλεψε πολύ έξυπνα ότι αν εφαρμόσει τη σύμβαση αυτή, θα προκαλούσε μεγάλη αναταραχή στο νοσοκομείο. Θα ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με τους εργαζομένους. Μιλάμε ότι θα ξεκινούσε κανονικός πόλεμος. Για να καταλάβετε, σε ένα περιοδικό που εκδίδει η ΠΟΕΔΗΝ (ομοσπονδία εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία) αναφερόταν ότι… «Σε μεγάλο αδελφό προσπαθεί να μετατρέψει το Παναρκαδικό νοσοκομείο ο Διοικητής του, θέλοντας να τοποθετήσει 60 κάμερες (ποιος ξέρει για ποιο λόγο άραγε.....). Δεν κοιτάει να φτιάξει τα πλυντήρια του νοσοκομείου που σε μήνες που το κρύο δεν έχει υποχωρήσει η θερμοκρασία φθάνει τους 40° € δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στους εργαζόμενοι, οι κάμερες τον μαράνανε.Η αντίδραση του Σωματείου ήταν ΑΜΕΣΗ και ΚΑΘΟΛΙΚΗ. Εμείς εφιστούμε την προσοχή του, ότι οι κάμερες είναι για να ξηλώνονται όταν τοποθετούνται, αφού παραβιάζουν απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.»
Αν και το σχόλιο αυτό αδικούσε τον Μαρινάκη, γιατί δεν ήταν εκείνος που ήθελε να βάλει κάμερες στο νοσοκομείο, η ουσία είναι ο Διοικητής αντιλήφθηκε ότι δεν έχει κανένα συμφέρον να τα βάλει με τους εργαζομένους και επέλεξε να κινηθεί διαφορετικά…
Και πολύ καλά έκανε ο Μαρινάκης. Γιατί δηλαδή να μπουν κάμερες στο νοσοκομείο; Οι κάμερες κρύβουν πολλούς κινδύνους και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Διότι οι κάμερες δεν θα κατέγραφαν μόνο τους εργαζομένους του νοσοκομείου, αλλά κάθε πολίτη που πήγαινε εκεί. Ο Διοικητής –πολύ έξυπνα- πήρε την απόφαση –αντί για κάμερες- να περιφράξει το νοσοκομείο, να ελέγχει την πύλη εισόδου και την πύλη εξόδου και να βάλει περιπολίες τις βραδινές ώρες.
Άλλωστε, ο ίδιος είναι εκείνος ο οποίος έχει παραδεχτεί δημοσίως –και σε πάρα πολλές συνεντεύξεις του- ότι το νοσοκομείο είναι ένα ξέφραγο αμπέλι. Είναι ένας χώρος στον οποίο, όποιος θέλει μπαίνει, ό,τι ώρα θέλει και απ’ όπου θέλει. Σε αυτό λοιπόν το … μπάχαλο που επικρατεί στο νοσοκομείο της Τρίπολης, επιτέλους θα μπει μια τάξη.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ο Μαρινάκης ξεκίνησε επαφές με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας (διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον Αβραμόπουλο) και κατάφερε να εξασφαλίσει ένα κονδύλι, προκειμένου να περιφραχθεί το νοσοκομείο. Άμεσα, θα ξεκινήσουν οι εργασίες της περίφραξης και όταν ολοκληρωθούν, θα υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ πύλη εισόδου και άλλα μία πύλη εξόδου, οι όποιες θα ελέγχονται μέρα και νύχτα.
Είναι σαφές ότι ο Μαρινάκης, κάνοντας το αυτονόητο, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα βάλει μία τάξη στο χάος που επικρατεί εδώ και πολλά, πολλά χρόνια στο Νοσοκομείο.
Έτσι κι έγινε! Βγήκε ο Διοικητής του Παναρκαδικού Νοσοκομείου και δήλωσε ότι πάρθηκε απόφαση να μην τοποθετηθούν κάμερες. Θα πληρωθούν όσες εργασίες έγιναν μέχρι σήμερα (καλώδια κλπ), αλλά κάμερες δεν θα μπουν.
Μπορεί ο Μαρινάκης να βρήκε υπογεγραμμένη σύμβαση από την προηγούμενη διοίκηση, αλλά επειδή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων, αποφάσισε να μην υλοποιήσει τη σύμβαση.
Είναι αλήθεια ότι ο Μαρινάκης χειρίστηκε πολύ έξυπνα αυτή η υπόθεση. Πέρα από τη διαφωνία του για τις κάμερες σε χώρους εργασίας, προέβλεψε πολύ έξυπνα ότι αν εφαρμόσει τη σύμβαση αυτή, θα προκαλούσε μεγάλη αναταραχή στο νοσοκομείο. Θα ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με τους εργαζομένους. Μιλάμε ότι θα ξεκινούσε κανονικός πόλεμος. Για να καταλάβετε, σε ένα περιοδικό που εκδίδει η ΠΟΕΔΗΝ (ομοσπονδία εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία) αναφερόταν ότι… «Σε μεγάλο αδελφό προσπαθεί να μετατρέψει το Παναρκαδικό νοσοκομείο ο Διοικητής του, θέλοντας να τοποθετήσει 60 κάμερες (ποιος ξέρει για ποιο λόγο άραγε.....). Δεν κοιτάει να φτιάξει τα πλυντήρια του νοσοκομείου που σε μήνες που το κρύο δεν έχει υποχωρήσει η θερμοκρασία φθάνει τους 40° € δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στους εργαζόμενοι, οι κάμερες τον μαράνανε.Η αντίδραση του Σωματείου ήταν ΑΜΕΣΗ και ΚΑΘΟΛΙΚΗ. Εμείς εφιστούμε την προσοχή του, ότι οι κάμερες είναι για να ξηλώνονται όταν τοποθετούνται, αφού παραβιάζουν απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.»
Αν και το σχόλιο αυτό αδικούσε τον Μαρινάκη, γιατί δεν ήταν εκείνος που ήθελε να βάλει κάμερες στο νοσοκομείο, η ουσία είναι ο Διοικητής αντιλήφθηκε ότι δεν έχει κανένα συμφέρον να τα βάλει με τους εργαζομένους και επέλεξε να κινηθεί διαφορετικά…
Και πολύ καλά έκανε ο Μαρινάκης. Γιατί δηλαδή να μπουν κάμερες στο νοσοκομείο; Οι κάμερες κρύβουν πολλούς κινδύνους και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Διότι οι κάμερες δεν θα κατέγραφαν μόνο τους εργαζομένους του νοσοκομείου, αλλά κάθε πολίτη που πήγαινε εκεί. Ο Διοικητής –πολύ έξυπνα- πήρε την απόφαση –αντί για κάμερες- να περιφράξει το νοσοκομείο, να ελέγχει την πύλη εισόδου και την πύλη εξόδου και να βάλει περιπολίες τις βραδινές ώρες.
Άλλωστε, ο ίδιος είναι εκείνος ο οποίος έχει παραδεχτεί δημοσίως –και σε πάρα πολλές συνεντεύξεις του- ότι το νοσοκομείο είναι ένα ξέφραγο αμπέλι. Είναι ένας χώρος στον οποίο, όποιος θέλει μπαίνει, ό,τι ώρα θέλει και απ’ όπου θέλει. Σε αυτό λοιπόν το … μπάχαλο που επικρατεί στο νοσοκομείο της Τρίπολης, επιτέλους θα μπει μια τάξη.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ο Μαρινάκης ξεκίνησε επαφές με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας (διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον Αβραμόπουλο) και κατάφερε να εξασφαλίσει ένα κονδύλι, προκειμένου να περιφραχθεί το νοσοκομείο. Άμεσα, θα ξεκινήσουν οι εργασίες της περίφραξης και όταν ολοκληρωθούν, θα υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ πύλη εισόδου και άλλα μία πύλη εξόδου, οι όποιες θα ελέγχονται μέρα και νύχτα.
Είναι σαφές ότι ο Μαρινάκης, κάνοντας το αυτονόητο, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα βάλει μία τάξη στο χάος που επικρατεί εδώ και πολλά, πολλά χρόνια στο Νοσοκομείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου