Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι λίγο καιρό μετά την Υπουργοποίηση Σαμαρά, βρέθηκε λύση για το στέγαστρο της Εύας Δολιανών
Καθοριστική η πιεστική στάση του Τατούλη και η γενικευμένη αντίδραση από φορείς και πρόσωπα της Κυνουρίας
Όποτε η Αρκαδία διεκδικεί, κερδίζει. Πότε θα το καταλάβουμε;
Σήμερα, θα ασχοληθούμε με τις θετικές εξελίξεις που υπήρξαν για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Εύας Δολιανών. Πρόκειται σίγουρα για μία πολύ θετική εξέλιξη. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Και αυτό οφείλουμε να το καταλάβουμε όλοι μας. Στην προκειμένη περίπτωση η Αρκαδία αντέδρασε και διεκδίκησε το αυτονόητο. Δεν δέχθηκε με κατεβασμένα τα χέρια την απόφαση του ΚΑΣ να απορρίψει τη μελέτη του έργου. Δεν άφησε ένα μοναδικής αξίας αρχαιολογικό μνημείο να καταστραφεί, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι άλλα αποφασίζουν το πρωί και άλλα το βράδυ. Δεν δέχθηκε σιωπηλά τις εξελίξεις. Αντέδρασε. Και μάλιστα αντέδρασε δυναμικά. Απαίτησε να έρθει ξανά η υπόθεση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και να εγκριθεί η μελέτη. Και το πέτυχε. Αυτό το οποίο πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας είναι ότι για να κερδίσεις κάτι, πρέπει να το διεκδικήσεις. Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα. Όποτε η Αρκαδία διεκδικεί, κερδίζει. Όποτε σιωπά (και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις) βγαίνει χαμένη.
Στην περίπτωση της Έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού στη Λουκού Κυνουρίας υπάρχουν δύο συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, ώστε να εγκριθεί η μελέτη του έργου.
ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΙΕΣΗ ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΕ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ
Μέσα από αυτή τη στήλη, έχουμε κατ’ επανάληψη ασκήσει εντονότατη κριτική στον Τατούλη. Και πολλές έχουμε διαφωνήσει μαζί του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το θέμα αυτό το «πήρε στις πλάτες του» ο Πέτρος και κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα. Σαφώς δεν ήταν ο μοναδικός ο οποίος αντέδρασε. Υπήρξε μία γενικευμένη αντίδραση από την πλευρά κυρίως της Βόρειας Κυνουρίας και προσώπων τα οποία έλκουν την καταγωγή τους από εκεί. Όμως, ο Τατούλης ήταν εκείνος ο οποίος από την πρώτη στιγμή βγήκε και κατήγγειλε την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Πολιτισμού και μάλιστα δεν δίστασε να πει ότι θα κινήσει όλες οι απαραίτητες διαδικασίες - ακόμα και με παρέμβαση εισαγγελέα - για την άμεση προστασία του μνημείου που καταστρέφεται μέρα με τη μέρα.
Όλο αυτό το διάστημα που δεν ακουγόταν τίποτα για αυτή την υπόθεση, ο Τατούλης παρακολούθησε από πολύ κοντά κάθε εξέλιξη και φυσικά πίεσε, ώστε το θέμα να αναπεμφθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και τελικά να καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε σήμερα, δηλαδή να εγκριθεί η μελέτη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΑΥΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Αυτό είναι το δεύτερο καθοριστικό στοιχείο. Θεωρείτε ότι είναι συμπωματικό το γεγονός ότι μόλις ένα μήνα μετά την αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στο Υπουργείο Πολιτισμού, σημειώθηκε αυτή η θετική εξέλιξη για την Αρκαδία; Όσοι πιστεύετε κάτι τέτοιο, κάνετε μεγάλο λάθος. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Εδώ στην Αρκαδία, έχουμε πάρα πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού τήρησε εχθρική στάση απέναντί μας, από τη στιγμή που έφυγε ο Τατούλης (2006) και μετά. Εχθρική στάση η οποία είχε ως κύριο στόχο να πληγεί πολιτικά ο Τατούλης. Πρόκειται για κόντρες και πολιτικές αντιπαραθέσεις που στο τέλος «πλήρωνε» η Αρκαδία. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε πάλι σε έργα τα οποία είχαν δρομολογηθεί επί Τατούλη και μετά ξαφνικά «κόλλησαν».
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όταν ανέλαβε ο Σαμαράς, άλλαξαν τα πάντα. Σίγουρα, ο Σαμαράς, εκτός από το γεγονός ότι έλκει την καταγωγή του από την Αρκαδία (Στεμνίτσα), αποδεικνύει ότι είναι ένας δίκαιος άνθρωπος. Και κατάλαβε ότι αυτό το οποίο γίνεται με το συγκεκριμένο έργο είναι πρωτοφανές.
Εμείς τα γράφαμε από τις 8 Ιανουαρίου 2009 και νιώθουμε δικαιωμένοι. Τι γράφαμε; «Όλοι οι Αρκάδες θέλουμε να πιστεύουμε ότι μέσα στο 2009, η Κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Πολιτισμού, θα αντιληφθούν το μέγεθος του λάθους που έκαναν με τον αρχαιολογικό χώρο της Εύας Δολιανών και θα δώσουν μία λύση». Αυτό περιμένουμε να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς.»
ΕΦΕΡΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ
Για το ρόλο του Τατούλη και του Σαμαρά σε αυτή την εξέλιξη, τα γράψαμε παραπάνω. Όμως, κανείς δεν θα πρέπει να λησμονεί ότι και ο Ρέππας κατέθεσε μία ερώτηση στη Βουλή και ζητούσε να ληφθούν μέτρα για την άμεση προστασία και συντήρηση της ρωμαϊκής Έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού στη Λουκού Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας, αποτρέποντας έτσι τον με γεωμετρική πρόοδο εξελισσόμενο κίνδυνο περαιτέρω φθοράς του μνημείου. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η ερώτηση απευθυνόταν στον Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος τότε ήταν Υπουργός Πολιτισμού. Όμως, αυτή η απάντηση δεν απαντήθηκε ποτέ. Άλλη μία απόδειξη της αδιαφορίας που επιδείκνυε το συγκεκριμένο Υπουργείο απέναντι στην Αρκαδία, πριν αναλάβει ο Σαμαράς.
Επίσης, πολύ δυναμική ήταν η αντίδραση και του Δημοτικού Συμβουλίου της Βόρειας Κυνουρίας. Όλες οι παρατάξεις, ανεξαρτήτως κομματικών πεποιθήσεων, αντέδρασαν, εκφράζοντας την αγανάκτηση τους. Μάλιστα, απαίτησαν από τον Υπουργό Πολιτισμού την αναπομπή της απόφασης στο ΚΑΣ και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την εκτέλεση του έργου, κάτι που πέτυχαν.
Πίεση όμως ασκήθηκε και από άλλες δημόσιες παρεμβάσεις, όπως εκείνης που έκανε η Δικηγόρος και πρώην νομαρχιακή σύμβουλος Αρκαδίας Νατάσα Πετρούλια. Μία παρέμβαση που πήρε πολύ μεγάλη διάσταση, αφού φιλοξενήθηκε από πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης των Αθηνών και ολόκληρης της Πελοποννήσου. Τότε, είχε η γνωστή Ποινικολόγος είχε πει εύστοχα ότι «η Κυνουρία και ολόκληρη η Αρκαδία σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα αυτή την εξέλιξη, όταν το μνημείο καταστρέφεται την τελευταία 5ετία και με ευθύνη του ΚΑΣ δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο προστασίας του».
Οι φωτογραφίες από τον αρχαιολογικό χώρο αναδημοσιεύονται από την ιστοσελίδα www.tdpeae.gr.
Καθοριστική η πιεστική στάση του Τατούλη και η γενικευμένη αντίδραση από φορείς και πρόσωπα της Κυνουρίας
Όποτε η Αρκαδία διεκδικεί, κερδίζει. Πότε θα το καταλάβουμε;
Σήμερα, θα ασχοληθούμε με τις θετικές εξελίξεις που υπήρξαν για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Εύας Δολιανών. Πρόκειται σίγουρα για μία πολύ θετική εξέλιξη. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Και αυτό οφείλουμε να το καταλάβουμε όλοι μας. Στην προκειμένη περίπτωση η Αρκαδία αντέδρασε και διεκδίκησε το αυτονόητο. Δεν δέχθηκε με κατεβασμένα τα χέρια την απόφαση του ΚΑΣ να απορρίψει τη μελέτη του έργου. Δεν άφησε ένα μοναδικής αξίας αρχαιολογικό μνημείο να καταστραφεί, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι άλλα αποφασίζουν το πρωί και άλλα το βράδυ. Δεν δέχθηκε σιωπηλά τις εξελίξεις. Αντέδρασε. Και μάλιστα αντέδρασε δυναμικά. Απαίτησε να έρθει ξανά η υπόθεση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και να εγκριθεί η μελέτη. Και το πέτυχε. Αυτό το οποίο πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας είναι ότι για να κερδίσεις κάτι, πρέπει να το διεκδικήσεις. Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα. Όποτε η Αρκαδία διεκδικεί, κερδίζει. Όποτε σιωπά (και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις) βγαίνει χαμένη.
Στην περίπτωση της Έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού στη Λουκού Κυνουρίας υπάρχουν δύο συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, ώστε να εγκριθεί η μελέτη του έργου.
ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΙΕΣΗ ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΕ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ
Μέσα από αυτή τη στήλη, έχουμε κατ’ επανάληψη ασκήσει εντονότατη κριτική στον Τατούλη. Και πολλές έχουμε διαφωνήσει μαζί του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το θέμα αυτό το «πήρε στις πλάτες του» ο Πέτρος και κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα. Σαφώς δεν ήταν ο μοναδικός ο οποίος αντέδρασε. Υπήρξε μία γενικευμένη αντίδραση από την πλευρά κυρίως της Βόρειας Κυνουρίας και προσώπων τα οποία έλκουν την καταγωγή τους από εκεί. Όμως, ο Τατούλης ήταν εκείνος ο οποίος από την πρώτη στιγμή βγήκε και κατήγγειλε την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Πολιτισμού και μάλιστα δεν δίστασε να πει ότι θα κινήσει όλες οι απαραίτητες διαδικασίες - ακόμα και με παρέμβαση εισαγγελέα - για την άμεση προστασία του μνημείου που καταστρέφεται μέρα με τη μέρα.
Όλο αυτό το διάστημα που δεν ακουγόταν τίποτα για αυτή την υπόθεση, ο Τατούλης παρακολούθησε από πολύ κοντά κάθε εξέλιξη και φυσικά πίεσε, ώστε το θέμα να αναπεμφθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και τελικά να καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε σήμερα, δηλαδή να εγκριθεί η μελέτη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΑΥΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Αυτό είναι το δεύτερο καθοριστικό στοιχείο. Θεωρείτε ότι είναι συμπωματικό το γεγονός ότι μόλις ένα μήνα μετά την αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στο Υπουργείο Πολιτισμού, σημειώθηκε αυτή η θετική εξέλιξη για την Αρκαδία; Όσοι πιστεύετε κάτι τέτοιο, κάνετε μεγάλο λάθος. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Εδώ στην Αρκαδία, έχουμε πάρα πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού τήρησε εχθρική στάση απέναντί μας, από τη στιγμή που έφυγε ο Τατούλης (2006) και μετά. Εχθρική στάση η οποία είχε ως κύριο στόχο να πληγεί πολιτικά ο Τατούλης. Πρόκειται για κόντρες και πολιτικές αντιπαραθέσεις που στο τέλος «πλήρωνε» η Αρκαδία. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε πάλι σε έργα τα οποία είχαν δρομολογηθεί επί Τατούλη και μετά ξαφνικά «κόλλησαν».
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όταν ανέλαβε ο Σαμαράς, άλλαξαν τα πάντα. Σίγουρα, ο Σαμαράς, εκτός από το γεγονός ότι έλκει την καταγωγή του από την Αρκαδία (Στεμνίτσα), αποδεικνύει ότι είναι ένας δίκαιος άνθρωπος. Και κατάλαβε ότι αυτό το οποίο γίνεται με το συγκεκριμένο έργο είναι πρωτοφανές.
Εμείς τα γράφαμε από τις 8 Ιανουαρίου 2009 και νιώθουμε δικαιωμένοι. Τι γράφαμε; «Όλοι οι Αρκάδες θέλουμε να πιστεύουμε ότι μέσα στο 2009, η Κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Πολιτισμού, θα αντιληφθούν το μέγεθος του λάθους που έκαναν με τον αρχαιολογικό χώρο της Εύας Δολιανών και θα δώσουν μία λύση». Αυτό περιμένουμε να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς.»
ΕΦΕΡΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ
Για το ρόλο του Τατούλη και του Σαμαρά σε αυτή την εξέλιξη, τα γράψαμε παραπάνω. Όμως, κανείς δεν θα πρέπει να λησμονεί ότι και ο Ρέππας κατέθεσε μία ερώτηση στη Βουλή και ζητούσε να ληφθούν μέτρα για την άμεση προστασία και συντήρηση της ρωμαϊκής Έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού στη Λουκού Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας, αποτρέποντας έτσι τον με γεωμετρική πρόοδο εξελισσόμενο κίνδυνο περαιτέρω φθοράς του μνημείου. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η ερώτηση απευθυνόταν στον Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος τότε ήταν Υπουργός Πολιτισμού. Όμως, αυτή η απάντηση δεν απαντήθηκε ποτέ. Άλλη μία απόδειξη της αδιαφορίας που επιδείκνυε το συγκεκριμένο Υπουργείο απέναντι στην Αρκαδία, πριν αναλάβει ο Σαμαράς.
Επίσης, πολύ δυναμική ήταν η αντίδραση και του Δημοτικού Συμβουλίου της Βόρειας Κυνουρίας. Όλες οι παρατάξεις, ανεξαρτήτως κομματικών πεποιθήσεων, αντέδρασαν, εκφράζοντας την αγανάκτηση τους. Μάλιστα, απαίτησαν από τον Υπουργό Πολιτισμού την αναπομπή της απόφασης στο ΚΑΣ και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την εκτέλεση του έργου, κάτι που πέτυχαν.
Πίεση όμως ασκήθηκε και από άλλες δημόσιες παρεμβάσεις, όπως εκείνης που έκανε η Δικηγόρος και πρώην νομαρχιακή σύμβουλος Αρκαδίας Νατάσα Πετρούλια. Μία παρέμβαση που πήρε πολύ μεγάλη διάσταση, αφού φιλοξενήθηκε από πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης των Αθηνών και ολόκληρης της Πελοποννήσου. Τότε, είχε η γνωστή Ποινικολόγος είχε πει εύστοχα ότι «η Κυνουρία και ολόκληρη η Αρκαδία σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα αυτή την εξέλιξη, όταν το μνημείο καταστρέφεται την τελευταία 5ετία και με ευθύνη του ΚΑΣ δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο προστασίας του».
Οι φωτογραφίες από τον αρχαιολογικό χώρο αναδημοσιεύονται από την ιστοσελίδα www.tdpeae.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου