Για την υπόθεση της οικείας της οικογένειας Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη, φαινομενικά επικρατεί στασιμότητα, όμως δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Ασφαλείς πληροφορίες της στήλης «Καλημέρα Αρκαδία» αναφέρουν ότι ήδη έχει ενημερωθεί το γραφείο του Αντώνη Σαμαρά στην Καλαμάτα και το οποίο με τη σειρά του ενημέρωσε τον ίδιο τον Υπουργό Πολιτισμού, για τη διάσταση που έχει λάβει το θέμα της απόφασης κατεδάφισης του κτηρίου αυτού.
Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, ο Σαμαράς προφανώς δεν αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για την οικεία της οικογένειας Κολοκοτρώνη. Ή μάλλον δεν ενημερώθηκε σωστά από εκείνα τα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού που του ζήτησαν να βάλει την υπογραφή του στην επίμαχη απόφαση κατεδάφισης.
Κι αυτό προκύπτει και από το γεγονός –που αποκαλύψαμε προσφάτως- ότι το 1994 -1995 ο Αντώνης Σαμαράς (ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, τότε) έκανε αγώνα στη Βουλή, για να μην κατεδαφιστεί αυτό το συγκεκριμένο σπίτι! Επομένως, είναι αδύνατον πριν από 15 χρόνια να έδειξε αυτή την ευαισθησία και τώρα ελαφρά την καρδία να βάζει υπογραφή για την κατεδάφιση του.
Ο Σαμαράς είναι ενημερωμένος πλέον για αυτή την υπόθεση. Και όλα τα στοιχεία συγκλίνουν στο ότι το κλίμα είναι πολύ καλό στο Υπουργείο Πολιτισμού και πως με τους κατάλληλους χειρισμούς –από τη δική μας πλευρά- ο Σαμαράς θα ανακαλέσει την απόφαση του, προκειμένου να διασωθεί το κτήριο.
Αλλά, ποιες είναι δικές μας ενέργειες, έως σήμερα; Διότι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Τι περιμένουμε; Να λυθεί από μόνο του πρόβλημα αυτό; Προ καιρού, το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης αποφάσισε τη δημιουργία μίας επιτροπής η οποία θα επισκεπτόταν τον Σαμαρά για να τον ενημερώσει και παράλληλα να του ζητήσει να ανακαλέσει την απόφασή του και ίσως να χρηματοδοτήσει το Δήμο ώστε να αγοράσει το σπίτι της οικογένειας Κολοκοτρώνη, αναφέροντας του τις αντιδράσεις που υπάρχουν στην τοπική κοινωνία.
Που είναι όμως αυτή η Επιτροπή; έχει συγκροτηθεί; Τι περιμένουν στο Δήμο;
Υ.Γ. Αυτό το οποίο έχει σημασία και οφείλουμε να μην το λησμονούμε είναι ότι πέρα από την ανάγκη να διασωθεί, να αναστηλωθεί και να αναδειχθεί αυτό το διατηρητέο κτίριο, πρέπει να βρεθεί λύση και για τους ιδιοκτήτες αυτού του κτιρίου οι οποίοι έχουν υποστεί απίστευτη ταλαιπωρία τα τελευταία περίπου 15 χρόνια, αφού έχουν ένα περιουσιακό στοιχείο το οποίο όμως δεν μπορούν ούτε να το επισκευάσουν, ούτε να το ενοικιάσουν, ούτε να το εκμεταλλευτούν, αφού είναι δεσμευμένο ως διατηρητέο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουν απόλυτο δίκιο και –όποια λύση κι αν βρεθεί- πρέπει να αποζημιωθούν άμεσα.
Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, ο Σαμαράς προφανώς δεν αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για την οικεία της οικογένειας Κολοκοτρώνη. Ή μάλλον δεν ενημερώθηκε σωστά από εκείνα τα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού που του ζήτησαν να βάλει την υπογραφή του στην επίμαχη απόφαση κατεδάφισης.
Κι αυτό προκύπτει και από το γεγονός –που αποκαλύψαμε προσφάτως- ότι το 1994 -1995 ο Αντώνης Σαμαράς (ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, τότε) έκανε αγώνα στη Βουλή, για να μην κατεδαφιστεί αυτό το συγκεκριμένο σπίτι! Επομένως, είναι αδύνατον πριν από 15 χρόνια να έδειξε αυτή την ευαισθησία και τώρα ελαφρά την καρδία να βάζει υπογραφή για την κατεδάφιση του.
Ο Σαμαράς είναι ενημερωμένος πλέον για αυτή την υπόθεση. Και όλα τα στοιχεία συγκλίνουν στο ότι το κλίμα είναι πολύ καλό στο Υπουργείο Πολιτισμού και πως με τους κατάλληλους χειρισμούς –από τη δική μας πλευρά- ο Σαμαράς θα ανακαλέσει την απόφαση του, προκειμένου να διασωθεί το κτήριο.
Αλλά, ποιες είναι δικές μας ενέργειες, έως σήμερα; Διότι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Τι περιμένουμε; Να λυθεί από μόνο του πρόβλημα αυτό; Προ καιρού, το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης αποφάσισε τη δημιουργία μίας επιτροπής η οποία θα επισκεπτόταν τον Σαμαρά για να τον ενημερώσει και παράλληλα να του ζητήσει να ανακαλέσει την απόφασή του και ίσως να χρηματοδοτήσει το Δήμο ώστε να αγοράσει το σπίτι της οικογένειας Κολοκοτρώνη, αναφέροντας του τις αντιδράσεις που υπάρχουν στην τοπική κοινωνία.
Που είναι όμως αυτή η Επιτροπή; έχει συγκροτηθεί; Τι περιμένουν στο Δήμο;
Υ.Γ. Αυτό το οποίο έχει σημασία και οφείλουμε να μην το λησμονούμε είναι ότι πέρα από την ανάγκη να διασωθεί, να αναστηλωθεί και να αναδειχθεί αυτό το διατηρητέο κτίριο, πρέπει να βρεθεί λύση και για τους ιδιοκτήτες αυτού του κτιρίου οι οποίοι έχουν υποστεί απίστευτη ταλαιπωρία τα τελευταία περίπου 15 χρόνια, αφού έχουν ένα περιουσιακό στοιχείο το οποίο όμως δεν μπορούν ούτε να το επισκευάσουν, ούτε να το ενοικιάσουν, ούτε να το εκμεταλλευτούν, αφού είναι δεσμευμένο ως διατηρητέο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουν απόλυτο δίκιο και –όποια λύση κι αν βρεθεί- πρέπει να αποζημιωθούν άμεσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου