«Οφείλουμε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να προβαίνει σε εκπτώσεις στην ιστορική μας συνείδηση»
Αγανάκτηση μάς προκαλεί η αδικαιολόγητη απόφαση να μην εκτίθεται πλέον στο επισκευασμένο Βυζαντινό Μουσείο Χίου, το πιστό αντίγραφο της Σφαγής της Χίου, του διάσημου Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.
Σήμερα, ημέρα επετείου της Απελευθέρωσης της Χίου (11/11/1912) και της ενσωμάτωσης της με την Ελλάδα, αναρωτιόμαστε πως γίνεται κάποιοι από εμάς να διανύουμε μίλια για να επισκεφτούμε το Λούβρο και να θαυμάσουμε τέτοιας ιστορικής και παγκόσμιας εμβέλειας εκθέματα, όπως ο συγκεκριμένος πίνακας και κάποιοι να αποσύρουν αντίγραφο του πίνακα –άνευ βάσιμων αιτιολογιών- από το κατ΄εξοχήν αρμόδιο μουσείο της Χίου.
Γιατί ποιος Έλληνας δεν αισθάνθηκε ρίγος, δέος, θλίψη, αγανάκτηση, πόνο, όταν αντίκρισε τον πίνακα του Ντελακρουά; Τίθεται θέμα αν θα πρέπει τελικά να διατηρήσουμε ζωντανές στη μνήμη μας εικόνες σαν εκείνη της σφαγής 58.000 ανθρώπων της Χίου, μέσα από πολιτιστικά εκθέματα πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας εμβέλειας; Επειδή όλοι μας οφείλουμε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να προβαίνει σε εκπτώσεις στην ιστορική μας συνείδηση, καλείται ο κ. Υπουργός Πολιτισμού να παρέμβει υπέρ της επανέκθεσης του έργου.
Να θυμίσουμε ιστορικά πως ο αφανισμός των κατοίκων της Χίου συγκλόνισε τον Ελληνισμό και ολόκληρη την Ευρώπη. Δεκάδες άρθρα γράφτηκαν, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό για την μεγάλη σφαγή. Βιβλία κυκλοφόρησαν σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη και να βοηθηθούν τα θύματα.
Με αφορμή την τραγωδία αυτή, εμπνεύστηκαν άνθρωποι της τέχνης, σε όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών και ο Βίκτωρ Ουγκό με το ποίημα του, «Το Ελληνόπαιδο».
Αγανάκτηση μάς προκαλεί η αδικαιολόγητη απόφαση να μην εκτίθεται πλέον στο επισκευασμένο Βυζαντινό Μουσείο Χίου, το πιστό αντίγραφο της Σφαγής της Χίου, του διάσημου Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.
Σήμερα, ημέρα επετείου της Απελευθέρωσης της Χίου (11/11/1912) και της ενσωμάτωσης της με την Ελλάδα, αναρωτιόμαστε πως γίνεται κάποιοι από εμάς να διανύουμε μίλια για να επισκεφτούμε το Λούβρο και να θαυμάσουμε τέτοιας ιστορικής και παγκόσμιας εμβέλειας εκθέματα, όπως ο συγκεκριμένος πίνακας και κάποιοι να αποσύρουν αντίγραφο του πίνακα –άνευ βάσιμων αιτιολογιών- από το κατ΄εξοχήν αρμόδιο μουσείο της Χίου.
Γιατί ποιος Έλληνας δεν αισθάνθηκε ρίγος, δέος, θλίψη, αγανάκτηση, πόνο, όταν αντίκρισε τον πίνακα του Ντελακρουά; Τίθεται θέμα αν θα πρέπει τελικά να διατηρήσουμε ζωντανές στη μνήμη μας εικόνες σαν εκείνη της σφαγής 58.000 ανθρώπων της Χίου, μέσα από πολιτιστικά εκθέματα πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας εμβέλειας; Επειδή όλοι μας οφείλουμε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να προβαίνει σε εκπτώσεις στην ιστορική μας συνείδηση, καλείται ο κ. Υπουργός Πολιτισμού να παρέμβει υπέρ της επανέκθεσης του έργου.
Να θυμίσουμε ιστορικά πως ο αφανισμός των κατοίκων της Χίου συγκλόνισε τον Ελληνισμό και ολόκληρη την Ευρώπη. Δεκάδες άρθρα γράφτηκαν, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό για την μεγάλη σφαγή. Βιβλία κυκλοφόρησαν σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη και να βοηθηθούν τα θύματα.
Με αφορμή την τραγωδία αυτή, εμπνεύστηκαν άνθρωποι της τέχνης, σε όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών και ο Βίκτωρ Ουγκό με το ποίημα του, «Το Ελληνόπαιδο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου