«Γεμάτα και από δυστυχία τα παιδικά μου χρόνια στην Αρκαδία»

http://www.newstrap.gr/

Συνέντευξη στην Κωστούλα Τωμαδάκη

Ο  συγγραφέας και  Ακαδημαϊκός ,Θανάσης Βαλτινός, πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνική σκηνή με τη νουβέλα  «Η κάθοδος των εννιά`», που δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1963,στο περιοδικό ``Εποχές`` και θεωρείται από τους κριτικούς «ως ένα από τα κλασσικά πεζογραφήματα της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας.» 

Πως ήταν τα παιδικά σας χρόνια στην ορεινή Αρκαδία;

Γεμάτα. Και από δυστυχία. Αυτά τα πρώτα δέκα μυθικά χρόνια, που μας σφραγίζουν και που ανεπίγνωστα, ίσως, τα κυνηγάμε σε όλη μας τη ζωή. Την περιέργειά τους, τις απροσδιόριστες ακόμα αλλά έντονες προσδοκίες τους, τα προανακρούσματα των μελλοντικών ερώτων μας. Χρόνια σκληρά.

Εμείς πόσο έχουμε πληγώσει την Ελλάδα; Εσείς αντιστρέψατε τον στίχο του Σεφέρη.

-           Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 υπήρχε, πάνω από την Τρίπολη, στους πρόβουνους του Μαίναλου ένα στέμμα από μεγάλους ασβεστωμένους λίθους και από κάτω η επιγραφή «ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ». Δυο δεκαετίες αργότερα το στέμμα εξαφανίστηκε και η επιγραφή έγινε «ΖΗΤΩ Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ». Με τους ίδιους λίθους...
, ανατοποθετημένους. Αργότερα ήρθε ο πράσινος ήλιος του ΠΑΣΟΚ και ο μπλε πυρσός της Νέας Δημοκρατίας, πρωτίστως. Δεν έμεινε μάντρα, τοίχος αντιστήριξης, ασφαλτωμένο οδόστρωμα που να μη ρυπανθεί. Με τον καιρό αυτές οι βρομιές ξεπλύθηκαν από τις βροχές. Χωρίς να ανανεωθούν. Σημάδι κάποιας ωριμότητας ίσως. Πέρσυ  διαπλατύνθηκε ο δρόμος από Κόρινθο προς την καρδιά της Πελοποννήσου. Δημιουργήθηκαν καινούρια στηθαία στις άκρες και για πρώτη φορά διέκρινε κανείς μια μέριμνα αισθητικής αντιμετώπισης τέτοιων τεχνικών έργων. Κάποιοι φυσικά εξέλαβαν αυτές τις ωραίες επιφάνειες ως ιδεώδεις χώρους για να προβάλουν τον στενόμυαλο παλαιοημερολογιτισμό τους. Και τους μαγάρισαν με τερατώδη κόκκινα γράμματα. Περιορίζομαι σ’ αυτές τις επιφανειακές πληγές μόνο.