Με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια τιμήθηκε και φέτος στην Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας η εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος.
Το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής, τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στην Ενορία Περπαταρίου, λίγο έξω από την Πόλη της Τριπόλεως, πλήθος Ιερέων και ευλαβών εορταζόντων συμμετείχε στην Πανήγυρη. Ανήμερα οι εορταστικές εκδηλώσεις θα κλείσουν με τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία
Στο Ψ.Ν. Τριπόλεως, στη Θέση Μάκρη το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 5.30 μ.μ, τελέσθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, εντός του νοσηλευτηρίου, Πανηγυρικός Εσπερινός με αρτοκλασία και ανήμερα την Κυριακή ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία. Συμμετείχαν στην Εορτή, οι Εργαζόμενοι και οι Νοσηλευόμενοι στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τριπόλεως, καθώς και πολύ Τριπολίτες, οι οποίοι πάντα ευρίσκονται δίπλα στο Νοσηλευτήριο αυτό, στηρίζοντας τους ανθρώπους που νοσηλεύονται και εργάζονται σε αυτό. Στην ως άνω ακολουθία, μαζί με τον εφημέριο π. Δημ. Λυμπερόπουλο, παρευρέθη και εκπροσώπησε τον Σεβ. Μητροπολίτην Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Τριπόλεως Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Βενέδικτος Καρύδης .
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
Γεννήθηκε από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη, το 270 μ.Χ. Αν και μορφώθηκε αρκετά στην πατρίδα του Κύπρο, όμως δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Ήταν χαρακτήρας απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε παιδιά. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος: «Ανεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα έχοντα εν υποταγή μετά πάσης σεμνότητος» . Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα.
Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο.
Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πού στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα. Στις 12 Δεκεμβρίου το 350 μ. Χ. απεβίωσε.
Το λείψανό του πήγε στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Κέρκυρα όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
