του Δημοσθένη Μαρίνου
Μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών αλλαγών στη Νέα Δημοκρατία, την αλλαγή στο σήμα του κόμματος, και τη μετακόμιση των κεντρικών υπηρεσιών από τη Ρηγίλλης στη Συγγρού, γίνονται περισσότερο ευδιάκριτες οι καινούριες ισορροπίες που διαμορφώνονται στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ισχυροποίηση του ρόλου του Ανδρέα Λυκουρέντζου, ο οποίος αρχίζει να θυμίζει την ...
παρεμβατικότητα που είχε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ως Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, από το 200ο ως το 2006.Ο Αρκάς πολιτικός, ο οποίος διαδέχτηκε τον Λευτέρη Ζαγορίτη, και έγινε Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής, έχει πάρει το «πράσινο φως» από τον Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να αναπτύσσει δραστηριότητα «επιτελάρχη», γεγονός που θα τον καθιερώσει σταδιακά ως εσωκομματικό πόλο.
Έτσι, την τελευταία εβδομάδα ο Ανδρέας Λυκουρέντζος ανέλαβε να επιτεθεί, για λογαριασμό της Νέας Δημοκρατίας, στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη, συγκάλεσε σύσκεψη του Πολιτικού Σχεδιασμού για την κατάρτιση του προγράμματος περιοδειών, τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και των κορυφαίων στελεχών, ενώ κινητοποίησε και την Επιτροπή Αξιολόγησης Στελεχών, για τη συλλογή βιογραφικών, προκειμένου να γίνει μια προ-κατάρτιση των ψηφοδελτίων, ενόψει των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών.
Η έντονη δραστηριοποίηση του Ανδρέα Λυκουρέντζου, και η εμπιστοσύνη που φαίνεται να απολαμβάνει από τον Αντώνη Σαμαρά, αποκτά πρόσθετη σημασία, αν σκεφτεί κανείς ότι ανήκει στον στενό πυρήνα των στελεχών που ανδρώθηκαν στο πλευρό του Κώστα Καραμανλή.
