Από την Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτιοδυτικής Ελλάδας, ανακοινώθηκε: «Ακόμα περισσότερο σφίγγει η θηλιά γύρω από το λαιμό των επιχειρήσεων και των καταναλωτών. Σα να μην έφτανε η χρηματική αφαίμαξη που πραγματοποιείται μέσα από τις φορολογικές επιβαρύνσεις, τη μείωση των εισοδημάτων και την αύξηση ανεργίας και του κόστους διαβίωσης, έρχεται να προστεθεί στην ήδη δυσάρεστη κατάσταση η αδυναμία καταφυγής σε δανεισμό των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών που έχουν εξαντληθεί από την έλλειψη ..
ρευστότητας. Οι τράπεζες κλείνουν και άλλο τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης προς όλους τους τομείς, επιχειρήσεις, ελεύθερους επιχειρηματίες και ιδιώτες, επιβραδύνοντας την έκδοση δανείων. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αποδεικνύουν την απόλυτη στασιμότητα του εμπορίου, που οφείλεται στην πρακτική του χρηματοπιστωτικού τομέα. Ακόμα μεγαλύτερη μείωση της χρηματοδότησης προς το εμπόριο καταγράφεται τον Ιανουάριο του 2011 -3,9 % , ενώ το Δεκέμβριο του 2010 είχαμε πτώση -3,5 %.
Δεν είναι μόνο ο περιορισμός της χρηματοδότησης προς το εμπόριο αυτό καθ’ εαυτό. Είναι και η σημαντικότατη μείωση στη χρηματοδότηση των ιδιωτών, τόσο σε στεγαστικά δάνεια όσο πολύ περισσότερο σε καταναλωτικά δάνεια, -0,7% στη στεγαστική πίστη και -4,1% στην καταναλωτική πίστη σε ετήσια βάση.
Το εμπόριο είναι άμεση ανάγκη να σωθεί τώρα και γι’ αυτό δεν αρκούν τα ευχολόγια από την πλευρά της κυβέρνησης και του Υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Δεν μπορεί ο ίδιος ο υπουργός να χαρακτηρίζει «πολιτική ήττα» το κλείσιμο των υγιών επιχειρήσεων αλλά πρακτικά να μη προβαίνει στη λήψη άμεσων μέτρων διάσωσης της αγοράς. Εκτός από λόγια χρειάζονται και πράξεις από την πλευρά της κυβέρνησης για να τονωθεί η αγορά. Πράξεις όμως προς αυτή την κατεύθυνση δεν συνιστούν προγράμματα που επιχορηγούν επενδύσεις απαιτώντας ταυτόχρονα από τον επενδυτή πλέον του 50% του προϋπολογισμού. Διότι απλούστατα, όταν ο τραπεζικός δανεισμός είναι μηδενικός, δεν υπάρχουν στις επιχειρήσεις τέτοιου είδους ρευστά διαθέσιμα.
Οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες. Δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν, όπου προγράμματα όπως τα παραπάνω θα μπορούσαν να έχουν λογική. Σήμερα χρειάζονται νέοι σχεδιασμοί. Σε εντελώς νέα βάση. Το ζητούμενο της ρευστότητας είναι επιτακτικό. Πρέπει να δουλέψει το χρηματοπιστωτικό σύστημα προς την κατεύθυνση στήριξης της πραγματικής οικονομίας ΤΩΡΑ.
Μόνο έτσι θα σωθούν οι ελληνικές μικρές επιχειρήσεις.
Για πολλούς είναι ήδη πλέον πολύ αργά. Περιμένουμε άμεσες ενέργειες πριν να είναι αργά για όλους.»