Στην παρέμβαση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκου Γόντικας, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, για την «Διαχείριση στερεών αποβλήτων Περιφέρειας Πελοποννήσου», αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ότι: «Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με τη συνολικότερη βαθειά ταξική, αντιλαϊκή φιλοσοφία που διαπερνάει τον ισχύοντα Περιφερειακό Σχεδιασμό για τους παρακάτω λόγους:
Αφήνει ανοιχτή την πόρτα στην, υπό τις παρούσες συνθήκες, επικίνδυνη για την υγεία και το περιβάλλον και πανάκριβη καύση των σύμμεικτων απορριμμάτων.
Στα πλαίσια του «νόμου για την ανακύκλωση», υιοθετεί και επεκτείνει την ιδιωτικοποίηση, της ανακύκλωσης.
Καλεί το μεγάλο κεφάλαιο να μπει ολοκληρωτικά στη διαχείριση των απορριμμάτων μέσω των ΣΔΙΤ και των Συμβάσεων Παραχώρησης, και να κερδοσκοπήσει σε βάρος του περιβάλλοντος και της υγείας των λαϊκών στρωμάτων, ιδιωτικοποιώντας ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος του αντικειμένου.
Ευελπιστεί, έτσι, η άρχουσα τάξη, ότι θα «ξεμπλοκάρει» ένα εξαιρετικά επικερδή για το μεγάλο κεφάλαιο τομέα, με δεδηλωμένη στόχευση την ενεργειακή αξιοποίηση των Σ.Α. μέσω της αυτόνομης καύσης τους, είτε μαζικά, είτε ως δευτερογενών καυσίμων, στην οποία ο πρόσφατος νόμος για την παραγωγή ΗΕ από ΑΠΕ (Ν.3851/2010) έχει ανοίξει ολόκληρη λεωφόρο. Πρόκειται για κέρδη που θα τροφοδοτηθούν κατ’ ευθείαν από το χειμαζόμενο λαϊκό εισόδημα μέσω (i) των «ανταποδοτικών τελών καθαριότητας» και (ii) των επικείμενων ανατιμήσεων στους «Λογαριασμούς της ΔΕΗ», λόγω και της υψηλής επιδότησης της ΗΕ που θα παράγεται από τη «βιομάζα», το σύνολο δηλαδή των βιοδιασπάσιμων υλικών που περιέχονται στα Σ.Α. (πάνω από 65%).
Καταδικάζουμε τη νέα επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, που προετοιμάζεται μέσα από γνωστές πια σε όλους διατυπώσεις, όπως:
«Σύνδεση της παραγωγής απορριμμάτων με οικονομικά κίνητρα για νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις», που σημαίνει σκληρός κεφαλικός φόρος για τα πρώτα και χάρισμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο για τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις, γραφεία πολυεθνικών, βιομηχανίες κ.α.
«Ενσωμάτωση και ποσοτικοποίηση του περιβαλλοντικού κόστους των απορριμμάτων» που σημαίνει έναρξη της επιβολής «πράσινης φορολογίας» σε βάρος της λαϊκής οικογένειας.
Επιδρομή, που παίρνει σάρκα και οστά με το νόμο 3854/2010 του ΠΑΣΟΚ.
Η Λαϊκή Συσπείρωση διαφωνεί, σε κάθε περίπτωση, με την πρόταξη των εργασιών κατασκευής ΧΥΤΑ σε μια ΟΕΔΑ( Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διάθεσης Απορριμάτων), όταν δηλαδή δεν έχουν ολοκληρωθεί για την εξυπηρετούμενη περιοχή τα προαπαιτούμενα έργα (σταθμοί μεταφόρτωσης, εγκαταστάσεις κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών αποβλήτων, προγράμματα και κέντρα διαλογής στην πηγή).
Καταγγέλλει τις διαχρονικές ευθύνες των Κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα σημερινά αδιέξοδα αλλά και τη στάση των αιρετών στην Τ.Α. στελεχών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που μέσα από τα όργανα που συμμετείχαν και συναποφάσιζαν (ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ) συνευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Ταυτόχρονα αποκαλύπτει και τη στάση των δημοτικών αρχών που, ενώ αντιδρούν δικαιολογημένα ενάντια στις αντιεπιστημονικές και άδικες χωροθετήσεις δίπλα σε οικισμούς, τις αντιμετωπίζουν από την άλλη πλευρά αποσπασματικά, με τοπικιστικά κυρίως κριτήρια, απομονώνουν τον αγώνα τους από το συνολικό στόχο για μια ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και του περιβάλλοντος, αδυνατίζοντας έτσι αντικειμενικά την αποτελεσματικότητα των όποιων αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
οι θέσεις τησ λαϊκής συσπείρωσησ για την ορθολογική και ασφαλή διαχείριση των αποβλήτων
Απαιτείται η διαμόρφωση ενός νέου Εθνικού (Κεντρικού) Σχεδιασμού στον οποίο θα περιλαμβάνονται:
Καθορισμός και ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, με επικεφαλής την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων. Ακολουθεί η προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή των συσκευασιών, του έντυπου χαρτιού και του οργανικού κλάσματος. Ένα μέρος του ρεύματος των μη προδιαλεγμένων αποβλήτων, δηλαδή των σύμμεικτων, υποβάλλεται σε μηχανική-βιολογική εργασία (Μ.Β.Ε.), ειδικότερα σε μηχανική ανακύκλωση και κομποστοποίηση (Μ.Α.Κ.) σε κεντρικές εγκαταστάσεις, με ανάκτηση σιδηρούχων μέταλλων, οργανικού κλάσματος με παραγωγή κόμποστ (πολύ χρήσιμο εδαφοβελτιωτικό υλικό) και ξηρό κλάσμα (μείγμα χαρτιού και πλαστικού) η παραπέρα αξιοποίηση του οποίου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και προϋποθέσεις. Στην παρούσα φάση συνιστάται να μεγιστοποιείται ο διαχωρισμός και ανάκτηση των υλικών (χαρτί-πλαστικά) που συνθέτουν το υπόψη ξηρό κλάσμα. Το μέρος των σύμμεικτων Σ.Α. που δεν υπόκειται σε Μ.Α.Κ., καθώς και τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας των προδιαχωρισμένων ρευμάτων οδηγούνται σε χώρους ασφαλούς υγειονομικής ταφής αποβλήτων (ΧΥΤΑ ονομαζόμενοι, επί το «ελαστικότερο» και ΧΥΤΥ). Για την ορθολογική διακίνηση των πιο πάνω απορριμματικών φορτίων είναι απαραίτητο να εξετάζεται κάθε φορά, με συνδυασμένα οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, η σκοπιμότητα κατασκευής σταθμών μεταφόρτωσης (ΣΜΑ). Τέλος, ειδική μέριμνα οφείλεται στους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης αποβλήτων (ΧΑΔΑ) για την ουσιαστική αποκατάσταση όλων, και όχι για το απλό «κουκούλωμά» τους (στην κυριολεξία) με ανέλεγκτα υλικά εκσκαφής, ακόμη και κατεδάφισης.
Καθορισμός διαχρονικών εθνικών (κεντρικών) στόχων σε σχέση με την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση και την υγειονομική ταφή και επιμερισμός των στόχων αυτών ανά Περιφέρεια με επαρκή εύρη διακύμανσης, οι οποίοι θα συγκεκριμενοποιηθούν στα οικεία ΠΕΣΔΑ. Οι πιο πάνω στόχοι θα διαμορφωθούν με κριτήριο την ισόρροπη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι τις φιλομονοπωλιακές κατευθύνσεις της ΕΕ. Θα επανεξετάζονται ανά εύλογα διαστήματα (π.χ. πενταετία), οπότε θα αναπροσαρμόζονται σε αντιστοιχία με τις ενδεχόμενες εξελίξεις στις τεχνολογίες επεξεργασίας, τη φυσική σύνθεση των αποβλήτων, τις συνθήκες και τους όρους διοχέτευσης στην αγορά των ανακτώμενων προϊόντων και, ενδεχομένως, της ανακτώμενης ενέργειας μέσω των ΧΥΤΑ και των ειδικών περιπτώσεων αναερόβιας χώνευσης (π.χ. ζωικά απόβλητα, υψηλού οργανικού φορτίου απόβλητα).
Καθορισμός των κατ’ ελάχιστον κριτηρίων αποκλεισμού κοινών για όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, ξεχωριστά ανά είδος εγκατάστασης: ΣΜΑ, ΚΔΑΥ, Μονάδες Μ.Α.Κ. και Β.Ε. οργανικών, ΧΥΤΑ. Σύνταξη χαρτών με τις περιοχές αποκλεισμού για όλη την ελληνική επικράτεια με βάση τα πιο πάνω κριτήρια.
Σχετικά με τις μεθόδους και τεχνικές επεξεργασίας των αποβλήτων η Λαϊκή Συσπείρωση, προβάλλει τις παρακάτω θέσεις:
Στέκεται σταθερά ενάντια σε κάθε προσπάθεια «δαιμονοποίησης» των χώρων υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ), καθώς αποτελούν τον αναντικατάστατο τελικό υποδοχέα του ρεύματος των ανεπεξέργαστων (σύμμεικτων) απορριμμάτων και των υπολειμμάτων των μονάδων ανάκτησης.
Για το Μείγμα των Μεθόδων Επεξεργασίας Γενικά
Πρέπει να εφαρμόζεται μείγμα των παρακάτω μεθόδων:
Της Διαλογής στην Πηγή
Της Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης
Της Υγειονομικής Ταφής
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η Λαϊκή Συσπείρωση παραμένει και σήμερα αρνητική απέναντι στην αυτόνομη καύση των Σ.Α.
Για λόγους περιβαλλοντικούς
Για λόγους υγείας
Για λόγους προστασίας του λαϊκού εισοδήματος
Για οικονομικούς λόγους.
Σε σχέση με το ειδικότερο ζήτημα της ανακύκλωσης με Διαλογή στην Πηγή (Δ.σ.Π.) των δημοτικών αποβλήτων, είμαστε ριζικά αντίθετοι με τη συνεργασία των ΟΤΑ με την ΕΕΑΑ ΑΕ( Ελληνική Εταιρία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης), που σηματοδοτεί την εκχώρηση της επεξεργασίας των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας (αποτελούν το 25% των οικιακών αποβλήτων) στον ιδιωτικό τομέα, συγκεκριμένα στους επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται τα ΚΔΑΥ, και προβάλλει τους παρακάτω στόχους διεκδίκησης και πάλης:
Η ΕΕΑΑ ΑΕ, να καταργηθεί και το αντικείμενό της να περιέλθει στον ενιαίο φορέα πανελλαδικής εμβέλειας.
Μέχρι τότε η ΕΕΑΑ ΑΕ, φύγει από κάθε δραστηριότητα σχετική με τις εργασίες διαχείρισης απορριμμάτων.
Η κατανομή των πιο πάνω πόρων να στοχεύει στην κάλυψη του συνολικού κόστους ανακύκλωσης των ΟΤΑ.
Να σταματήσει άμεσα η παράνομη επιχορήγηση από την ΕΕΑΑ Α.Ε. προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Παλεύουμε για:
Συγκρότηση ενιαίου δημόσιου φορέα, για το σύνολο των ΕΑ (κατασκευή και λειτουργία των απαιτούμενων εγκαταστάσεων), με έσοδα που θα προέρχονται από τους ιδιώτες παραγωγούς των ΕΑ και από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά το μέρος που αφορά στα ΕΑ που παράγονται από τη δραστηριότητα των δημόσιων εγκαταστάσεων και ιδιαίτερα των υγειονομικών και λοιπών μονάδων υγείας.
Όσο το κοινωνικοπολιτικό σύστημα είναι δομημένο με επίκεντρο τη διατήρηση και παραπέρα ενίσχυση των κερδών της οικονομικής ολιγαρχίας, όσο ως μέγιστη περιβαλλοντική αρχή («ο ρυπαίνων πληρώνει») θα παραμένει το δικαίωμα του κεφαλαιοκράτη να ρυπαίνει με το πρόσχημα ότι «θα πληρώσει τη ζημιά» (πράγμα που σπάνια γίνεται, και αν ποτέ γίνει η δαπάνη μετακυλίεται στα λαϊκά στρώματα), όσο αντί για το δημιουργικό συναίσθημα της ταξικής αλληλεγγύης θα προβάλλεται και θα κυριαρχεί η αντίληψη της «κοινωνικής συνευθύνης» του πλουτοκράτη εκμεταλλευτή με τον εργαζόμενο, περιορισμένες μόνο και προσωρινές βελτιώσεις μπορούν να επιτευχθούν. Όπως και στα άλλα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, έτσι και στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των αποβλήτων, ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμα λύση, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να εξασφαλιστεί.
Στο πλαίσιο αυτό και η ολοκληρωμένη διαχείριση των αποβλήτων θα γίνει πράξη καθώς:
Θα διαμορφωθεί ο κεντρικός σχεδιασμός για τη διαχείρισή τους με βάση τις αρχές της πρόληψης, της ανακύκλωσης, της ασφαλούς διάθεσης και της ορθολογικής μεταφοράς. Ο σχεδιασμός αυτός θα υλοποιείται σε πανελλαδικό επίπεδο από ενιαίο δημόσιο φορέα με μόνιμο προσωπικό που θα έχει ενιαία σχέση εργασίας, αυτή του δημοσίου δικαίου, ενταγμένο στα Β.Α.Ε. για όσους εργάζονται στις διάφορες φάσεις διαχείρισης.
Θα αναπτυχθεί εγχώρια τεχνολογία σε όλες τις φάσεις διαχείρισης των αποβλήτων.
Η γεωγραφική κατανομή των εγκαταστάσεων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης (ΧΥΤΑ), θα γίνει στο πλαίσιο των χρήσεων γής που θα έχουν ήδη θεσμοθετηθεί σε όλη την επικράτεια
Στο πλαίσιο της ισόμετρης ανάπτυξης και των τοπικών κοινοτήτων, καθώς και της ισότιμης αντιμετώπισης όλων των λαϊκών στρωμάτων, θα αναλαμβάνονται από το κράτος υπέρ των όμορων κοινοτήτων περιβαλλοντικές, χωροταξικές και κοινωνικού χαρακτήρα παρεμβάσεις, που θα αντισταθμίζουν με το παραπάνω κάθε αναπόφευκτη όχληση, και γενικότερα επίπτωση, από την ύπαρξη και τη λειτουργία των κεντρικών μονάδων επεξεργασίας και διάθεσης απορριμμάτων.
Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στην ασφαλή και εύρυθμη λειτουργία των εγκαταστάσεων διαχείρισης.
Το κράτος θα καλύπτει με κεντρικούς πόρους το σύνολο των δαπανών για το όλο κύκλωμα διαχείρισης των δημοτικών απορριμμάτων.»
