Τι αποδεικνύουν οι τέσσερις «διαρροές» (που δεν είναι από την Αρκαδία…) στην εκλογή του «Συμπαραστάτη»
Αδυναμία να διαχειριστεί την κατάσταση δείχνει ο Δράκος
Ανύπαρακτο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παρακολουθεί με αδιαφορία, τις εξελίξεις...
Τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση ο Τατούλης
Σε μία περίοδο που ο Πέτρος Τατούλης φαινόταν να βρίσκεται με την … πλάτη στον τοίχο και να έχει σοβαρά ενδοπαραταξιακά προβλήματα, ήρθε η εκλογή του Περιφερειακού «Συμπαραστάτη», να αλλάξει αναπάντεχα την ατζέντα.
Η ψηφοφορία που έγινε στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο, απέδειξε ότι η «γαλάζια» παράταξη της αντιπολίτευσης, βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη διάλυση.
Είναι ξεκάθαρο ότι η παράταξη του Δημήτρη Δράκου, δεν έχει κανένα στοιχείο συνοχής και φαίνεται ότι πλέον πολλοί μέσα από την παράταξη αυτή, κάνουν … ό,τι θέλουν.
Αποδεδειγμένα, στην εκλογή του «Συμπαραστάτη», υπήρξαν τέσσερις «διαρροές». Δηλαδή, τέσσερις περιφερειακοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης ψήφισαν την επιλογή Τατούλη.
Ο Δράκος και οι στενοί συνεργάτες του, ξέρουν ποιοι είναι οι «αντάρτες». Μόνο που ούτε πριν την ψηφοφορία, μπόρεσαν να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη, ούτε μετά, έλαβαν κάποια πρωτοβουλία, προκειμένου να ζητήσουν εξηγήσεις.
Για να μην μένουν εντυπώσεις, επειδή πολλά ακούγονται, οι τέσσερις «αντάρτες», δεν είναι από το νομό Αρκαδίας. Αλλού, ψάξτε να τους βρείτε…
Το ζήτημα είναι ότι αυτή η εξέλιξη ανέδειξε την έλλειψη συνοχής στην παράταξη Δράκου. Και προς το παρόν, ο επικεφαλής της παράταξης, είτε δεν μπορεί, είτε δεν έχει την πραγματική βούληση να βάλει τάξη στη «Δυνατή Πελοπόννησο».
Ίσως, μία δικαιολογία για τον Δράκο είναι ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, τον έχει αφήσει μόνο του και δεν του έχει παράσχει καμία ουσιαστική βοήθεια, προς αυτή την κατεύθυνση. Το κόμμα είναι απών και δεν ασχολείται καθόλου, με όσα συμβαίνουν στην παράταξη της αντιπολίτευσης του περιφερειακού συμβουλίου Πελοποννήσου.
Όλα αυτά, έχουν ως αποτέλεσμα, να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση ο Τατούλης, ο οποίος είδε ότι το πρόβλημα έφυγε (;) από πάνω του και πλέον όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην αντίπαλη παράταξη η οποία κλυδωνίζεται και είναι υπό διάλυση.