Κατά την «εκδήλωση μνήμης» (21.8.2011) για το ολοκαύτωμα της Δόξας από τους Γερμανούς κατακτητές (23.8.1943), ο Γιώργος Η. Παπαηλιού, αφού αναφέρθηκε στην αντίσταση προς όσους επιβουλεύονται την ανεξαρτησία και την ελευθερία του, ως διαχρονικό χαρακτηριστικό του Έλληνα, είπε: «Στη σημερινή εποχή, αυτήν της παγκοσμιοποίησης, επιχειρείται να τεθούν εκποδών η ιστορική μνήμη και η υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, διότι συνιστούν εμπόδια στην προσπάθεια των ...
ισχυρών να ελέγξουν οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά τους λαούς, επιβάλλοντας τα δικά τους «παγκοσμιοποιημένα» πρότυπα και συμφέροντα».«Στο πλαίσιο του «μνημονίου», του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» και των δεσμεύσεων-δεσμών που μας επιφυλάσσονται, οι ασκούμενες πολιτικές αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, στην οικονομική και πολιτική υποταγή της χώρας στα διεθνή οικονομικά και πολιτικά κέντρα».
«Η αφύπνιση και ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, μπορούν να αποτελέσουν, αφενός ανάχωμα στην επιχείρηση επιβολής της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας και αφετέρου βατήρα για την, μέσω της αλλαγής του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, άσκηση μιας άλλης πολιτικής που να υπηρετεί την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τα λαϊκά συμφέροντα».
Και κατέληξε, αιτιολογώντας την υποχρέωση αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, με τους στίχους του Κ. Παλαμά «Χρωστούμε σε όσους πέρασαν, θαρθούνε, θα περάσουν
Κριτές να μας δικάσουνε οι αγέννητοι, οι νεκροί»
