Σε παρέμβαση του, ο εκπρόσωπος της λαϊκής συσπείρωσης Νίκος Γόντικας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (Ε.Σ.Π.Α.), ανέφερε…
«Υπάρχει η προηγούμενη εμπειρία για τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης. (ΚΠΣ), τριάντα χρόνια τώρα χρησιμοποιούνται για τη βαθύτερη ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στις ευρωενωσιακές δομές και πολιτικές, αλλά και στην χειραγώγηση και ενσωμάτωση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Ενώ είναι χρήματα των ελλήνων εργαζομένων χρησιμοποιούνται κάθε φορά για να χρηματοδοτήσουν την υλοποίηση των βασικών επιλογών του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, των στρατηγικών της Ε.Ε.
Τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα , (ΜΟΠ) και το Α΄ ΚΠΣ (1984 -1992) χρησιμοποιήθηκαν για να προετοιμάσουν τις συνθήκες αποδοχής της Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς που ιδρύθηκε με την «Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη» και να εξασφαλίσουν την «κοινωνική συναίνεση» στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Το Β' ΚΠΣ (1993 - 1999) συγκεντρώνει τις χρηματοδοτήσεις σε λιγότερα χέρια, βοηθάει την παραπέρα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, προετοιμάζει την αποδοχή της ΟΝΕ και του ευρώ.
-Το Γ' ΚΠΣ είχε ως βασικό στόχο τη δημιουργία κατάλληλων υποδομών, αφενός για την διευκόλυνση της διεύρυνσης με τα νέα Κράτη μέλη και \ αφετέρου για την ενοποίηση της ευρωενωσιακής αγοράς, που είχε στο επίκεντρό της η συνθήκη του Μάαστριχτ.
- Το τέταρτο χρηματοδοτικό πλαίσιο στήριξης αξιοποιείται. για την υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή για τη βελτίωση της θέσης της Ε.Ε. , και κατ' επέκταση των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών ομίλων, στη διεθνή καπιταλιστική αγορά σε συνθήκες όξυνση ς του ανταγωνισμού και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και έχουν στο στόχαστρο τα εργασιακά-μισθολογικά-ασφαλιστικά και λοιπά δικαιώματα των εργαζομένων.
Παραπλανούν και εξαπατούν το λαό όσοι λένε πως με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας θα αντιμετωπίσουν την ολοένα αυξανόμενη ανεργία.
Η ανάπτυξη με αιχμή την επιχειρηματικότητα αφορά στην αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους, που συνδέεται και συνδυάζεται με μείωση εργατικών μισθών, καταπάτηση εργατικών δικαιωμάτων, διόγκωση της φτώχειας της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Τα προγράμματα που έχουν αναγγελθεί για την «αντιμετώπιση» της ανεργίας δε λύνουν κανένα πρόβλημα - η μείωση των δεικτών που μπορεί να παρουσιάσουν θα είναι πλασματική - και στοχεύουν στη χειραγώγηση της λαϊκής αγανάκτησης.
Η υλοποίηση δημοσίων έργων με ΣΔΙΤ ωφελεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα και βλάπτει τα λαϊκά βαλάντια. Τα παραδείγματα πολλά, με πιο χαρακτηριστικό την παράδοση των εθνικών οδών στους επιχειρηματίες, οι οποίοι, με τις συνεχείς αυξήσεις στα διόδια, λεηλατούν τις τσέπες του λαού.
Ας δούμε μερικά στοιχεία και παραδείγματα:
Από τα ήδη ενταγμένα έργα μόνο τα προγράμματα στήριξης επιχειρηματικότητας έχουν απορρόφηση 100%.
Για το μέγαρο χορού στην Καλαμάτα έχουμε απορρόφηση 80%.
Από μηδέν έως ελάχιστα για σχολεία, νοσοκομεία, περιβάλλον, αντιπυρική-αντισεισμική θωράκιση κ.λ.π.
Σε επίπεδο Περιφέρειας Πελοποννήσου έχουν ενταχθεί έργα προϋπολογισμού 9.130.000€ για εκκλησίες και για σχολεία μόνο 6.165.0000€.
ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ:
Πρόκειται πραγματικά για δουλεμπορικά προγράμματα.
Σε περιόδους αιματηρών περικοπών στο λαϊκό εισόδημα και με εκτίναξη της επίσημης ανεργίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του ΕΣΠΑ, θα διαθέσει σε ΜΚΟ, Ιδρύματα, Εταιρείες Αστικού Δικαίου, Συνδικαλιστικές και Επαγγελματικές Οργανώσεις, 2,7 δισ. ευρώ, για να προσλάβουν ανέργους με χρόνο απασχόλησης μόλις 5 μήνες και μηνιαίες καθαρές αποδοχές ύψους 625 ευρώ για «παροχή κοινωφελούς εργασίας».
Μέσω της λεγόμενης «κοινωφελούς εργασίας», η κυβέρνηση επιδιώκει να διαχειριστεί το πρόβλημα της ανεργίας που παίρνει σήμερα εκρηκτικές διαστάσεις. Όμως, γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι τέτοια μέτρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα, απλά επιδιώκουν να μειώσουν πλασματικά τους δείκτες της ανεργίας και να χειραγωγήσουν την αγανάκτηση και τη δυσαρέσκεια που παίρνουν διαστάσεις. Ταυτόχρονα, δημιουργούν, και με αυτόν τον τρόπο, μια ακόμη κατηγορία εργαζομένων που θα δουλεύουν χωρίς να λαμβάνουν τον κατώτερο μισθό, τον οποίο προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ:
Με πόρους του ΕΣΠΑ κι ενώ, θεωρητικά, μιλάνε για παράταση του προγράμματος, ουσιαστικά δρομολογούν τη μετεξέλιξη του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», ώστε να αποτελέσει το πρότυπο πάνω στο οποίο θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα η πολιτική των λεγόμενων «κοινωνικών επιχειρήσεων». Ετσι, το κράτος θα απαλλάσσεται από την ευθύνη του να παρέχει δωρεάν κοινωνική και προνοιακή πολιτική, προωθώντας απόφαση όπου το μοντέλο που θα κυριαρχεί θα είναι η εμπορευματοποίηση, η επιχειρηματικότητα, η υποβάθμιση και η κατηγοριοποίηση αυτών των υπηρεσιών.
Πολύ σύντομα 4.000 εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» και 100.000 ηλικιωμένοι, ανήμποροι, ΑμΕΑ, άνθρωποι που έχουν μεγάλες ανάγκες θα βρεθούν όλοι τους στον αέρα με τη λήξη της φετινής χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ. Οι Δήμοι που υλοποιούν το πρόγραμμα θα καλέσουν τους εργαζόμενους στο πρόγραμμα με την απειλή της απόλυσης - ανεργίας τους να συστήσουν μια δική τους «κοινωνική επιχείρηση» για την παροχή της φροντίδας στα άτομα που εξυπηρετούν.
Οι ίδιοι θα πρέπει να αναζητήσουν τρόπους χρηματοδότησης της «επιχείρησης», πράγμα που θα είναι πολύ δύσκολο να το πετύχουν στα πλαίσια ανταγωνισμού με ιδιωτικές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται στον ίδιο τομέα. Οι εταιρείες, είτε ανταγωνιζόμενες είτε απορροφώντας τις νέες «κοινωνικές επιχειρήσεις», τελικά θα κυριαρχήσουν στο χώρο, θα παρέχουν υπηρεσίες που πλέον θα κοστίζουν στους ωφελούμενους και η δωρεάν κρατική κοινωνική πολιτική θα είναι μια ωραία ανάμνηση.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ:
Η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι σε αναζήτηση επενδυτών για να τους παραδώσει το φιλέτο της εκμετάλλευσης και με το πρόσχημα των εναλλακτικών μορφών διαχείρισης. Για τον τομέα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, εκδηλώνεται μεγάλο ενδιαφέρον επιχειρηματικών ομίλων, καθώς, τα επόμενα χρόνια, θα γίνουν επενδύσεις 8 δισ. ευρώ για την επεξεργασία των απορριμμάτων.
Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι φωνές Δημάρχων και Δημοτικών Αρχών, (του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ), για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης της συγκέντρωσης και διάθεσης των απορριμμάτων με στόχο τη διάλυση των δημοτικών υπηρεσιών καθαριότητας, γιατί το κόστος εργασίας των εργαζομένων στο χώρο αυτό είναι υψηλό. Κι εδώ εκδηλώνεται μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, καθώς τα προβλεπόμενα έσοδα των Δήμων από τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας, για το 2011 μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, υπολογίζονται σε 1 δισ. 100 εκατ. ευρώ.»
