Κατά τη χθεσινή συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου στη Βουλή, μίλησε ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτής Αρκαδίας, Ανδρέας Θ. Λυκουρέντζος.
Διαβάστε τι είπε…
«Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ και εκλεκτέ εξ Αρκαδίας συμπατριώτη, η εθνική ομοψυχία δεν επιτυγχάνεται με υβρεολόγιο. Η σημερινή εμφάνιση του Πρωθυπουργού ενώπιον της Κοινοβουλευτικής σας Ομάδας και διά αυτής ενώπιον του ελληνικού λαού αποτελεί βαρύ πλήγμα σ’ αυτό που λέγεται εθνική ομοψυχία και ενότητα, σε μία στιγμή που ο τόπος χρειάζεται πράγματι τη συμπαράσταση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Φαίνεται ότι ο κύριος Πρωθυπουργός κινείται χωρίς στρατηγική. Το απέδειξε την περασμένη άνοιξη, όταν παραιτηθείς τη μεσημβρία αναθεώρησε την άποψή του το βράδυ και άλλαξε τις επιλογές του. Δεν έχει θεώρηση, δεν διαθέτει στρατηγική για τον τόπο, δεν έχει συνειδητοποιήσει την ιστορική, πολιτισμική και γεωπολιτική βαρύτητα της χώρας της οποίας ηγείται. Κι αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα της σημερινής πολιτικής ζωής. Ακολούθησε υποδείξεις, απεδέχθη δεσμεύσεις, οδήγησε τελικώς τη χώρα στην πλήρη περιπέτεια.
Σήμερα βλέπουμε το θέαμα να προσκαλεί τους πολιτικούς αρχηγούς, τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κι αφού πρώτα τους υβρίζει και τους θέλει ταπεινωμένους, θέλει να τους αποδεχθεί εις την χωρίαν όσων συνεργάζονται για το καλό του τόπου. Δεν γίνονται αυτά. Έχετε τη δική σας ιστορική διαδρομή, έχετε την ευθύνη σας στην Κυβέρνηση και στο κόμμα στο οποίο ανήκετε. Πείτε λοιπόν στον κύριο Πρωθυπουργό ότι δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιου είδους θεατρικού χαρακτήρα κινήσεις. Η πατρίδα έχει ανάγκη από ηγέτες οι οποίοι την πονούν, γνωρίζουν πού πρέπει να την πάνε και μάχονται να θεραπεύσουν τις αγωνίες του λαού. Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στη σφαίρα του θεάματος.
Σε ό,τι αφορά αυτό το οποίο ηκούσθη προηγουμένως, σχετικά με τη νίκη της 18ης Οκτωβρίου, καλό είναι μετά από τριάντα χρόνια να συνειδητοποιήσουν οι αθεράπευτοι εραστές του πιο δογματικού σοσιαλισμού, που αρχικώς γνώρισε η χώρα, ότι ο σοσιαλισμός όπου κι αν εφαρμόστηκε είτε ως δογματικός είτε ως αυταρχικός είτε ως δημοκρατικός ένα αποτέλεσμα είχε, την ισότητα των πολιτών στη φτώχεια. Κι αυτό είναι που κληροδοτεί τελικά, δυστυχώς κύριε Υπουργέ, το κόμμα στο οποίο ανήκετε, στην πατρίδα μας.
Έρχομαι τώρα επί τροχάδην στις διατάξεις του σχεδίου νόμου.
Δεν επιφέρετε καμμία ουσιαστική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση και λυπούμαι γι’ αυτό. Και ενώ εσείς προσωπικά και την εμπειρία έχετε και τη γνώση και την ικανότητα, τι κάνετε; Μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση χωρίς σχέδιο και χωρίς άποψη για τα πράγματα. Επιφέρετε ένα καίριο πλήγμα στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Έχει καλύτερους υπαλλήλους από τους αποφοίτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης το ελληνικό κράτος σήμερα; Αντί να ασχολούμεθα με τις επιλογές μέσα από διαδικασίες οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρούνται και ως διαβλητές, θα έπρεπε όλοι να επιδιώκουμε οι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης να είναι εκείνοι οι οποίοι θα στελεχώνουν το ελληνικό κράτος.
Σε ό,τι αφορά τώρα την απόδοση του βαθμού Α΄, στο χώρο της εκπαίδευσης, αν οι σχολικοί σύμβουλοι οι οποίοι κατά τεκμήριο διαθέτουν τα ανώτερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα δεν λαμβάνουν το βαθμό Α΄, τότε ποιο στέλεχος της εκπαίδευσης δικαιούται να το λαμβάνει; Και γιατί δεν δικαιούνται και άλλα στελέχη, όπως δάσκαλοι, καθηγητές να αναδεικνύονται στο βαθμό Α΄; Οι δεκατρείς μετακλητοί περιφερειακοί διευθυντές, τους οποίους ορίζει η εκάστοτε Κυβέρνηση, αυτοί και μόνο είναι άξιοι του βαθμού Α΄; Καταστρέφετε το οποιοδήποτε κίνητρο έχει ο κάθε κρατικός λειτουργός για να δημιουργήσει.
Καταθέτω στα Πρακτικά το κείμενο της Πανελλήνιας Ένωσης Σχολικών Συμβούλων μ’ αυτά τα αιτήματα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν κείμενο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχομαι τώρα στο θέμα των ιατρών του Ι.Κ.Α. Με συγχωρείτε, αλλά καταργείτε τις οργανικές θέσεις. Στέλνετε πεντέμισι χιλιάδες συμβασιούχους σήμερα ιατρούς του Ι.Κ.Α. στην ανεργία μ’ αυτήν την απόφαση την οποία παίρνετε! Πώς θα λειτουργήσουν αύριο τα ιατρεία του Ι.Κ.Α.; Πώς θα πρέπει μετά να πάρετε συμβασιούχους; Πώς θα πρέπει να πάρετε λειτουργούς στο χώρο της υγείας, νοσηλευτές και ιατρούς μ’ αυτές τις αποφάσεις;
Επίσης, καταθέτω τις προτάσεις του κ. Βλασταράκου και της Ενώσεώς τους εκ μέρους των ιατρών του Ι.Κ.Α.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες προτάσεις, οι οποίες βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Διότι, κύριε Υπουργέ, συζητάμε για το σχέδιο νόμου και λυπούμαι γιατί από την πλευρά της Κυβέρνησης –απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί και στην Επιτροπή στην οποία δεν ήμουν- έχετε επιδείξει πλήρη απροθυμία να ακούσετε τους Βουλευτές, να δεχθείτε τροποποιήσεις, όπως και οτιδήποτε άλλο θα βελτίωνε το σχέδιο νόμου. Γιατί αυτή η συμπεριφορά; Τι σας προσθέτει; Τι είναι αυτό, δηλαδή, που σας κάνει να είστε υπερόπτες και να μη δέχεστε καμμία άποψη; Ο χαρακτήρας των συζητήσεων στη Βουλή και στην Επιτροπή είναι για να βελτιώνουμε τα πράγματα.
Και τέλος, επειδή δεν θέλω να υπερβώ το χρόνο, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Πού φτάσαμε, κύριε Υπουργέ, μετά από είκοσι τέσσερις μήνες; Από αλλού ξεκινήσατε και αλλού μας πήγατε.
Πράγματι, αν ερμηνεύσω διαφορετικά το περιβόητο σύνθημα που θα στιγματίσει το σημερινό Πρωθυπουργό -γιατί όταν ένα μεγάλο ψέμα εκστομίζεται από έναν ηγέτη, δεν υπάρχουν περιθώρια να απαλλαγεί από αυτό το στίγμα και αναφέρομαι στο περιβόητο «υπάρχουν λεφτά»- εσείς θεωρήσατε ότι υπάρχουν λεφτά στις τσέπες και στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Και αυτή η φορολογική επιδρομή και οι μειώσεις, πράγματι έτσι εξηγούν αυτό το μήνυμα.
Όμως, θα πρέπει να ξέρετε ότι ούτε σε θέση είναι να πληρώσουν την εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης ούτε μπορούν να αντέξουν άλλο οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί τη φορολογική σας επιδρομή ούτε όλα αυτά με τα οποία φέρατε την ελληνική οικογένεια σε κατάσταση δυστυχίας.
Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, μπροστά και να συνεννοηθούμε χωρίς, επαναλαμβάνω, του θεατρικού χαρακτήρα παραστάσεις του κυρίου Πρωθυπουργού. Δεν τις χρειάζεται ο τόπος.»
