Με τίτλο “Επικίνδυνα ήθη”, ο συνδυασμός «Επιμελητήριο εν δράσει» του Παναγιώτη Κοκοσιέλη εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τονίζει: «Έχουμε στα χέρια μας το περιοδικό του Επιμελητηρίου Αρκαδίας. Είναι η φωνή του επιμελητηρίου, η φωνή του επαγγελματία. Μια ακριβή, ιλουστρασιόν έκδοση που εκδίδεται με δαπάνες του επιμελητηρίου. Δηλαδή με χρήματα από τις εισφορές όλων εμάς των επαγγελματιών.
Ανοίγοντάς το για να ενημερωθούμε μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.
Από τις 48 σελίδες του οι 34 περιείχαν απολογισμό της θητείας της διοίκησης από το “Ανοιχτό Επιμελητήριο” και από τον κύριο Μπουντρούκα. Προσπαθούμε ειλικρινά να μην εξοργιστούμε. Νηφάλια όμως θέτουμε τα εξής ερωτήματα:
1) Ο απολογισμός γίνεται με τη λήξη της θητείας. Δηλαδή θα έπρεπε θεσμικά να γίνει το Γενάρη του 2012, όταν και αν θα απέλθει η προηγούμενη διοίκηση ή έστω μετά τις εκλογές. Γιατί έγινε τόσο πρώιμα;
Είναι πολύ απλό. Γιατί έχουμε εκλογές στο επιμελητήριο. Κόπτεται η απερχόμενη διοίκηση να διαλαλήσει το έργο της. Ασφαλώς και έχει το δικαίωμα να το κάνει. Τυπώνοντας φυλλάδια και έντυπα όπως όλοι οι υποψήφιοι. Όχι χρησιμοποιώντας τη φωνή του επιμελητηρίου σαν δική της ντουντούκα.
Είναι αντιδεοντολογικό προς τους άλλους υποψηφίους. Με αυτές τις πρακτικές θα πολεμήσετε τον αθέμιτο ανταγωνισμό;
Και είναι εξωφρενικό ως προς την έλλειψη σεβασμού στον επαγγελματία που πληρώνει την εισφορά του για ένα περιοδικό που πρέπει να μιλάει για την επιχειρηματικότητα κι όχι για την προεκλογική εκστρατεία του κυρίου Μπουντρούκα.
Είναι πολύ απλό. Γιατί έχουμε εκλογές στο επιμελητήριο. Κόπτεται η απερχόμενη διοίκηση να διαλαλήσει το έργο της. Ασφαλώς και έχει το δικαίωμα να το κάνει. Τυπώνοντας φυλλάδια και έντυπα όπως όλοι οι υποψήφιοι. Όχι χρησιμοποιώντας τη φωνή του επιμελητηρίου σαν δική της ντουντούκα.
Είναι αντιδεοντολογικό προς τους άλλους υποψηφίους. Με αυτές τις πρακτικές θα πολεμήσετε τον αθέμιτο ανταγωνισμό;
Και είναι εξωφρενικό ως προς την έλλειψη σεβασμού στον επαγγελματία που πληρώνει την εισφορά του για ένα περιοδικό που πρέπει να μιλάει για την επιχειρηματικότητα κι όχι για την προεκλογική εκστρατεία του κυρίου Μπουντρούκα.
2) Χρειάζονταν 34 ολόκληρες σελίδες για να διαλαλήσει ένα ανύπαρκτο έργο; Αν τα πράγματα πήγαιναν όπως έπρεπε, αν το επιμελητήριο λειτουργούσε όπως απαιτούν οι επαγγελματίες και οι περιστάσεις δεν θα χρειαζόταν ούτε μια σελίδα.
Τα έργα φωνάζουν από μόνα τους. Δεν έχουν ανάγκη από προκλητικές υπερβάσεις της ηθικής.
Τα έργα φωνάζουν από μόνα τους. Δεν έχουν ανάγκη από προκλητικές υπερβάσεις της ηθικής.
3) Το σημαντικότερο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό: γιατί υπάρχει τέτοια έλλειψη ψυχραιμίας και σοβαρότητας;
Γιατί το “Aνοιχτό Eπιμελητήριο” προβαίνει σε τόσο προσβλητικές εν τέλει για τους επαγγελματίες πρακτικές;
Οι άνθρωποι που κινούνται στην αγορά ξέρουν να φυλάγονται. Δεν περιμένουν να μάθουν από την έκδοση που οι ίδιοι χρυσοπληρώνουν τι έκανε και τι δεν έκανε η προηγούμενη διοίκηση. Το ζουν κάθε μέρα που παλεύουν μόνοι τους με τα αδιέξοδά τους.
Άρα λοιπόν δεν βρέθηκε ένας σώφρων άνθρωπος να συμβουλέψει να μην γίνει τέτοια βαριά προσβολή της δεοντολογίας;
Τόσο μεγάλο θεωρούν το διακύβευμα για τους εαυτούς τους που δεν βάζουν κανένα φραγμό προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους;
Γιατί το “Aνοιχτό Eπιμελητήριο” προβαίνει σε τόσο προσβλητικές εν τέλει για τους επαγγελματίες πρακτικές;
Οι άνθρωποι που κινούνται στην αγορά ξέρουν να φυλάγονται. Δεν περιμένουν να μάθουν από την έκδοση που οι ίδιοι χρυσοπληρώνουν τι έκανε και τι δεν έκανε η προηγούμενη διοίκηση. Το ζουν κάθε μέρα που παλεύουν μόνοι τους με τα αδιέξοδά τους.
Άρα λοιπόν δεν βρέθηκε ένας σώφρων άνθρωπος να συμβουλέψει να μην γίνει τέτοια βαριά προσβολή της δεοντολογίας;
Τόσο μεγάλο θεωρούν το διακύβευμα για τους εαυτούς τους που δεν βάζουν κανένα φραγμό προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους;
Αυτά είναι τα ερωτήματά μας. Δεν περιμένουμε να τα απαντήσει ο κύριος Μπουντρούκας. Θα απαντηθούν στις κάλπες από τους επαγγελματίες.»
