Η άλλη σκέψη στην Παιδεία

Γράφει ο Άκης Χουζούρης

Σε λίγο χρόνο θα είναι Νόμος του ελληνικού Κράτους το Νέο Τεχνολογικό Λύκειο. Στην τελευταία 10ετία έχουν δημιουργηθεί  και «τρέξει» τουλάχιστον 10 τύποι κατάρτισης, εξειδίκευσης, πρώτης ειδίκευσης μιας «άλλης πρότασης» εκτός από τη Γενική Παιδεία. Όλες ψάχνουν να λύσουν ...

το πρόβλημα που είναι ο μικρός αριθμός μαθητών στην Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση. Όμως με το πρόσχημα της μεταρρύθμισης «ρυθμίζονται» τρέχοντα ζητήματα «πελατείας», φροντιστηρίων, ιδιαιτέρων και τώρα της οικονομικής Κρίσης. Άρα; Άρα όσο είναι καιρός ακούστε τη βάση, την πρώτη γραμμή της Παιδείας.

Κατ’ αρχήν ο Νόμος να ισχύει για τουλάχιστον 10 χρόνια και να βελτιώνεται μόνο με άλλους νόμους και όχι εγκυκλίους. Δεύτερον η Τεχνική – Επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να ξεκινάει από τα Γυμνάσια. Τα μαθήματα πρέπει να γίνονται με Νέες Τεχνολογίες και να υπάρχουν μαθήματα Ειδικοτήτων. Στα μαθήματα που υπάρχουν όπως ο Σχολικός επαγγελματικός Προσανατολισμός και η επιχειρηματικότητα, να γίνονται περισσότερες ώρες και από ειδικούς.  Έτσι δημιουργείται το γνωσιακό υπόβαθρο της αλλαγής νοοτροπίας, μίας πολύ κακής νοοτροπίας «Το παιδί μου να μη γίνει μουτζούρης».

Πώς όμως θα γίνει η μεγάλη αλλαγή να ασχολούνται οι νέοι μας με την τεχνολογία και τα νέα επαγγέλματα, όταν σε κάθε πρώην Νομό νυν περιφερειακή ενότητα, δεν υπάρχουν Επαγγελματικά Λύκεια; Σπεύδω να πω ότι δεν αναφέρομαι σε παραδείγματα συστέγασης σχολείων με το ίδιο αντικείμενο, που πρέπει να λυθούν οργανωτικά θέματα. Αναφέρομαι σε περιοχές που οι μαθητές επειδή δεν τους προσφέρεται μία γρήγορη ειδίκευση στα 15 τους σταματούν το σχολείο και παραδοσιακά δεν επιλέγουν  Γενική Παιδεία. Οι περιοχές της Πελοποννήσου είναι γεμάτες από μαθητές που σταματούν το σχολείο στο Γυμνάσιο. Γιατί; Γιατί δε γίνεται μελέτη στη διαρροή μαθητών; Μάλλον δεν ενδιαφέρει.

Μας ενδιαφέρει όμως εμάς τους εκπαιδευτικούς. Θεωρούμε όπως πέρσι με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις, να υπάρχουν διαδικασίες προς συμφέρον των μαθητών και όχι προς συμφέρον άλλων επιδιώξεων που δεν ωφελούν κανένα μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δηλαδή ποια είναι τα κριτήρια Λειτουργίας του Νέου Τεχνολογικού Λυκείου; Καταθέτω λοιπόν τα 2 απ’ αυτά που πρέπει να συζητηθούν από εσάς κύριοι,  που παίρνετε τις αποφάσεις:

Σε κάθε Δήμο πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα Τεχνολογικό Λύκειο.

Να υπάρχει αναλογία Γενικών / Τεχνολογικών Λυκείων έτσι ώστε να δημιουργηθεί τεχνική «πίεση» για εγγραφές προς τα Τεχνολογικά Λύκεια.

Μ’ αυτά τα 2 κριτήρια τότε ίσως πετύχει μια νέα σχέση ανάμεσα στο θεσμό των Τε.Λ . και της κοινωνίας. Αυτή η σχέση πρέπει να καλλιεργηθεί  με το Νέο Νόμο. Όχι να βγαίνουν «διαρροές» τύπου κλείνουν  το 1/3 των ΕΠΑΛ / ΕΠΑ.Σ. Πού είναι η στρατηγική του Κράτους; Πώς θα ανταπεξέλθουμε στην Κρίση; Κρατώντας τους νέους μας σε επαγγέλματα και ειδικότητες που καταλήγουν στην ανεργία;

Το «έγκλημα»  είναι μεγάλο και ασυγχώρητο.