του Σάββα Σαββάκη, αντιδημάρχου Τρίπολης«αυτές οι συνειδητές πολιτικές αποφάσεις-διαταγές που λαμβάνονταν και λαμβάνονται για τη χειραγώγηση του μόνου πλησιέστερου προς τον πολίτη δημοκρατικού θεσμού, μαρτυρούν την εγκαθίδρυση μιας καινοφανούς «δικτατορίας» την οποία με νομικίστικα τερτίπια εφηύρε το κομματικοκρατούμενο πολιτικό κατεστημένο»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»:
1) Αναστέλλεται(;)επ’ αόριστον η ισχύς του άρθρου 102 του συντάγματος περί διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ.
2) Με νόμο οι ΟΤΑ εντάσσονται στους φορείς της γενικής κυβέρνησης (σχόλιο: οι περί εφεδρειών, απολύσεων και καταργήσεων των οργανικών θέσεων των απολυομένων νομοθετικές διατάξεις ισχύουν και γι’ αυτούς)
3) Διατηρείται το διαχειριστικό καθεστώς (σχόλιο: διαχείριση των πόρων κατά το δοκούν που συνεπάγεται παράνομες παρακρατήσεις, μεταφορές αρμοδιοτήτων χωρίς τη συνοδεία πόρων δηλ.«αποικιακού» χαρακτήρα)
4) Περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή
ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία τους στο νεοσυσταθέν
Ταμείο Αξιοποίησης(σχόλιο: ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας)
Συμπληρώνω τα υπόλοιπα:
5) η αναπλήρωση των παρακρατούμενων πόρων θα γίνεται με την αύξηση των δημοτικών τελών
6) οι κοινωνικές υπηρεσίες προς τους δημότες (παιδικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, ΚΑΠΗ, Βοήθεια στο Σπίτι) θα παρέχονται σε ανταποδοτική βάση.
Αυτές οι συνειδητές πολιτικές αποφάσεις-διαταγές που λαμβάνονταν και λαμβάνονται για τη χειραγώγηση του μόνου πλησιέστερου προς τον πολίτη δημοκρατικού θεσμού, μαρτυρούν την εγκαθίδρυση μιας καινοφανούς «δικτατορίας» την οποία με νομικίστικα τερτίπια εφηύρε το κομματικοκρατούμενο πολιτικό
κατεστημένο.
Έτσι υπό «δικτατορικό» καθεστώς: α) συντηρείται η τυπική εξουσία του τοπικού πολιτικού συστήματος, λειτουργούντος ως επιπέδου διεκπεραίωσης κεντρικών κρατικών και κομματικών πολιτικών και β) περιφρουρείται το «σύστημα» και διευκολύνεται στη δημιουργία ασφυκτικών κλοιών για όλους τους μηχανισμούς διαμόρφωσης και άσκησης της πολιτικής εξουσίας
Ελπίζαμε στη χειραφέτηση της αυτοδιοίκησης, βασιζόμενοι τότε στα πολυδιαφημιζόμενα αρχιτεκτονικά-στρατηγικά σχέδια του «Καλλικράτη».
Ωστόσο αποδεικνύεται στην πράξη ότι το όνομα «Καλλικράτης» (σ.σ πάντα τα σχέδια φέρουν αξέχαστα αρχαία ονόματα όπως Περικλής, Προμηθέας κ.α) που δόθηκε για να συμβολίσει με τον ψηφισθέντα νόμο τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης ήταν το «σύνθημα» για τον εγκλεισμό της στο «κυνοδοντικό»σύμπαν. Αντί για «Παρθενώνα» κατασκευάστηκε ένα «γυάλινο αποστειρωμένο σπίτι» όπου όλα με «στρατιωτική πειθαρχία»λειτουργούν προγραμματισμένα και αυτοματοποιημένα απαγορευμένης κάθε παρεκτροπής.
Δυστυχώς πιστέψαμε έναν πρώην κυκλαδίτη Δήμαρχο. Υποθέταμε πως ένας αυτοδιοικητικός που είχε αισθανθεί στη διάρκεια του θεσμικού του βίου το «μακρύ και βαρύ» χέρι της εκάστοτε παντοδύναμης κυβερνητικής και κρατικής εξουσίας, θα υλοποιούσε το πάγιο αίτημα των καθαρόαιμων αυτοδιοικητικών που δεν ήταν και δεν είναι άλλο από την πλήρη ανεξαρτητοποίηση της αυτοδιοίκησης στα πλαίσια μιας ουσιαστικής πολιτικής, διοικητικής και φορολογικής αποκέντρωσης.
Όμως η κυβερνητική εξουσία συνοδεύει πάντα το πιάτο της και με φρούτο: λωτοί.
Το αποτέλεσμα: διαμορφώθηκε ήδη με υπουργικές αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα ένα τοπικό ετεροδιοικητικό σύστημα παγκόσμιας αποκλειστικότητας.
Και τίθενται εύλογα ερωτήματα στους πολίτες και τους αιρετούς.
Στους πολίτες:
Γνωρίζετε ναι ή όχι ότι τμήματα των φόρων που πληρώνετε στο κράτος, αντί να αποδίδονται στο σύνολό τους στους Δήμους σας για έργα και υπηρεσίες που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής σας, παρακρατούνται παράνομα; Γνωρίζετε τις προτροπές να αναπληρώνονται με αυξήσεις των δημοτικών τελών;
Στους αιρετούς:
Συντάσσεστε με τη «δικτατορία» ή θα αγωνιστείτε για την «κατάρρευσή» της;
Και για τους πολίτες και για τους αιρετούς η «κατάρρευσή» της προϋποθέτει συντονισμένες κινήσεις όπως:
1) τη σύγκληση με πρωτοβουλία των Δήμων των επιτροπών διαβούλευσης με όσο το δυνατόν διευρυμένη σύνθεση για συζήτηση και λήψη απόφασης εναντίωσης στο «σύστημα»
2) αποδοχή των αποφάσεων των επιτροπών διαβούλευσης από τα οικεία Δημοτικά Συμβούλια
3) αποδοχή των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων από τις οικείες ΠΕΔ
4) αποδοχή των αποφάσεων των ΠΕΔ από την ΚΕΔΕ
Ο τελικός αποδέκτης ΚΕΔΕ με «όπλα» τη δεδηλωμένη αντίθεση των πολιτών στην απαράδεκτη και «δεσποτική» αντιμετώπιση της τοπικής αυτοδιοίκησης και την άρνηση των αιρετών(υπάρχουν και εξαιρέσεις) να συμμορφώνονται στις υποδείξεις για υποτακτικές συμπεριφορές, απαιτεί:
την πιστή τήρηση του άρθρου 102 του Συντάγματος με την παράλληλη θεσμική κατοχύρωση της πλήρους ανεξαρτητοποίησης της τοπικής αυτοδιοίκησης στα πλαίσια –όπως προαναφέρω- μιας ουσιαστικής και εξειδικευμένης πολιτικής, διοικητικής και φορολογικής αποκέντρωσης.
Διαφορετικά, το «σύστημα» ας διορίσει Δημάρχους. Έτσι κι’ αλλιώς οι ΟΤΑ ενταγμένοι κι’ αυτοί στη λεγόμενη γενική κυβέρνηση άνετα μπορούν να συνυπάρξουν με τις διορισμένες διοικήσεις των νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων.
