Μητροπολίτης Αλέξανδρος: "Εγώ, δεν πρόκειται να παρανομήσω"

Σε προηγούμενο ρεπορτάζ (διαβάστε, ΕΔΩ), αναφερθήκαμε στη συλλογή υπογραφών που έχει ξεκινήσει από κατοίκους της Τρίπολης οι οποίοι ζητούν από τον Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρο την άμεση επαναλειτουργία του Ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας ο οποίος βρίσκεται στην πλατεία Κολοκοτρώνη.

Για το θέμα αυτό, ζητήσαμε και λάβαμε μία απάντηση από τον Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας, ο οποίος κάνει σοβαρές καταγγελίες για την κατάσταση που επικρατούσε, έως σήμερα και εξηγεί τι πρέπει να γίνει, προκειμένου να  ικανοποιηθεί το αίτημα των πολιτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ

«Ο Ιερός Ναός της Ευαγγελίστριας, είναι ένας ναός με ιδιαιτερότητες, δεν είναι ένας ναός που ανήκει στη Μητρόπολη όπως οι άλλες ενορίες. Ανήκει, κατά κυριότητα, στο Νοσοκομείο της Τριπόλεως. Και ήταν από την εποχή που συνεστάθη το Νοσοκομείο, το παρεκκλήσιο του Νοσοκομείου, στο οποίο εκκλησιάζονταν οι γιατροί, οι ασθενείς και οι συγγενείς των ασθενών και επιτροπευόταν από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο το οποίο πρότεινε η Διεύθυνση του Νοσοκομείου και το διόριζε το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, όπως γίνεται και στα άλλα Εκκλησιαστικά Συμβούλια των ναών.

Μέχρι το 1955 περίπου, έπαψε να επιτροπεύεται. Εγώ βέβαια και οι προκάτοχοί μου Μητροπολίτες, διέθετα ένα ιερέα για το ναό, τον οποίο πλήρωνε η Μητρόπολη (τον ιερέα). Στην περίοδο των 18 ετών που είμαι στη Μητρόπολη Μαντινείας & Κυνουρίας, έστειλαν ιερέα στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο και είχα και δεύτερο ιερέα, εδώ στην Ευαγγελίστρια. Κι έτσι, λειτουργούσε και πάνω και κάτω. Αυτό ήταν μια υπέρβαση της δικαιοδοσίας μου καταρχάς και το έκανα επίτηδες, για να εξυπηρετηθεί και η Ευαγγελίστρια και το Νοσοκομείο. Στο Νοσοκομείο είχα τον πατέρα Ηλία και στην Ευαγγελίστρια τον πατέρα Κέκο.

Όμως διαπίστωσα, στην πορεία των πραγμάτων, ότι οι υπεύθυνοι του Νοσοκομείου δεν είχαν δώσει κανένα ενδιαφέρον πλέον για το ναό. Δεν εκκλησιάζονταν εδώ (φυσικά δεν μπορούσαν να έρθουν κάτω από εκεί πάνω) και η διαχείριση και διοίκηση του ναού είχε πέσει σε χέρια «περιθωριακών» προσώπων. Το νοσοκομείο είχε αναθέσει σ’ αυτούς τους τύπους, τα οποία άνοιγαν το ναό όποτε ήθελαν, είχαν τον ιερέα υπό την ιδιοτροπία τους και τα χρήματα που έριχνε ο χριστιανός στο παγκάρι, τα έπαιρναν κατά καιρούς σε μια σακούλα και τα πήγαιναν στο σπίτι τους να τα καταμετρήσουν έλεγαν και κατόπιν δεν ξέρω τι τα έκαναν, τα έστελναν στο Νοσοκομείο, δεν τα έστελναν, τα έπαιρνε κάποιος, είναι άγνωστο αυτό. Και έτσι ζούσαμε μια παρανομία. Έκανα ανοχή, έως ότου ο πατήρ Κέκος συνταξιοδοτήθηκε. Έκτοτε εγώ δεν είχα δικαίωμα να στείλω ιερέα, διότι οι ιερείς είναι υπάλληλοι του κράτους. Για να αποσπαστεί ένας ιερέας σε άλλο ναό που είναι της Μητροπόλεως, του Δημοσίου, το καταλαβαίνω, είναι στο χέρι μου. Αλλά το να τον αποσπάσω σε ιδιωτικό ναό, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν είναι στο χέρι μου. Θα το’ κανα όμως, για χάρη της Ευαγγελίστριας.

Ζήτησα από τη διοίκηση του νοσοκομείου να μου στείλει τρία ονόματα, όπως προβλέπει ο νόμος, να τα διορίσει το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, επιτρόπους. Ο πρώην διοικητής μου έστειλε ένα χαρτί και μου έλεγε διορίζω επιτρόπους τον τάδε και τον τάδε, χωρίς να ζητήσει τη συνδρομή του νόμου, αλλά και χωρίς να υπολογίσει ότι τους επιτρόπους τους διορίζει το Μητροπολιτικό Συμβούλιο κι όχι ο διοικητής ενός φορέα. Επομένως, σ’ αυτή την παρανομία, εγώ είπα ότι δεν θα παρανομήσω να διορίσω παπά κάνοντας κι άλλη παρανομία κι επειδή διαπίστωσα ότι το ναό της Ευαγγελίστριας η διοίκηση του νοσοκομείου, δεν ξέρω η σημερινή διοίκηση τι κάνει, αλλά μέχρι πρότινος που είχαμε μεταξύ μας μια επαφή, τον θεωρεί σαν ένα «μαγαζάκι» να εισπράττει ορισμένα χρήματα από τους χριστιανούς και αυτοί να τα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους, να τα κάνουν ό,τι θέλουν. Ο νόμος όμως είναι σαφής: οι εισπράξεις του ιδιωτικού ιερού ναού εφόσον τίθεται σε δημόσια λατρεία, καταγράφονται στο βιβλίο ταμείου του ναού, από τους τέσσερις επιτρόπους υπό την προεδρία του ιερέα και τους διορίζει το Μητροπολιτικό Συμβούλιο (4 προτεινόμενοι από το Νοσοκομείο και ένας από τη Μητρόπολη). Αυτοί λοιπόν, ανοίγουν το παγκάρι, καταμετρούν τα χρήματα, καταγράφουν και υπογράφουν το δελτίο καταμετρήσεως και καταθέτουν τα χρήματα στην τράπεζα, επ’ ονόματι του ναού και τα χρήματα διατίθενται για τη λειτουργία και συντήρηση του ναού. Αυτό όμως δεν γίνεται και γι’ αυτό και δεν διόρισα ιερέα. Αυτή είναι η αλήθεια. Εάν το νοσοκομείο μου πει ότι είναι διατεθειμένο να εφαρμόσει και να τηρήσει τις διατάξεις του νόμου περί λειτουργίας ιδιωτικών ιερών ναών, εγώ θα κάνω μια προσπάθεια να διευκολύνω την κατάσταση μ’ έναν ιερέα τον οποίο θα αποσπώ προσωρινά, ώστε να λειτουργήσει ο ναός. Όμως απαιτώ από τη διοίκηση του νοσοκομείου να εφαρμόσει το νόμο περί διαχειρίσεως και διοικήσεως του ναού.

Το πρόβλημά μου δεν είναι η λειτουργία του ναού, αλλά η παρανομία που επιτελείται αναφορικά με τη διαχείριση των χρημάτων του ναού. Θα πρότεινα στους συμπολίτες μας που ανησυχούν για το ναό, να πάνε στη διοίκηση του νοσοκομείου να εκφράσουν την επιθυμία τους και να απαιτήσουν την εφαρμογή του υπ’ αριθμόν 8 του κανονισμού της Ιεράς Συνόδου, που προβλέπει τη λειτουργία αυτών των ναών. Εμένα το θέμα δεν με αφορά, γιατί εγώ είναι ανοιχτός, δεν απαγόρευσα τίποτα. Εάν δεν τηρηθεί ο νόμος, εγώ δεν μπορώ να παρανομήσω. Αυτή είναι η αλήθεια».