Η χθεσινή τοποθέτηση Βενιζέλου στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και η έντονη αντιπαράθεση του, λίγο αργότερα, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη σηματοδοτούν μια νέα αφήγηση για την κρίση, ριζικά διαφορετική ...
από εκείνη που χρησιμοποίησε μέχρι τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου και η ηγετική του ομάδα.Κύριο στοιχείο της αφήγησης Παπανδρέου ήταν η αμυντική υπεράσπιση των μέτρων, με τη διαρκή επίκληση τού ότι μας επιβλήθηκαν έξωθεν. Διαρκώς τονιζόταν η ασυμβατότητα με την ιδεολογική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ οδηγώντας το κόμμα σε ιδεολογικό κενό και τη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ σε απόγνωση. Ο Γιώργος Παπανδρέου πολύ συχνά υπονοούσε ή και δήλωνε ρητά ότι ήταν ο καλός της υπόθεσης, σε αντίθεση με τους κακούς Ευρωπαίους, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι έτσι υπονόμευε ιδεολογικά τις πολιτικές του επιλογές, δίνοντας τροφή στο λαϊκιστικό αντιμνημονιακό μέτωπο της δραχμής.
Αντίθετα, η αφήγηση Βενιζέλου για την κρίση έχει έντονα θετικό πρόσημο. Είναι η αφήγηση ενός μεταρρυθμιστικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που αναλαμβάνει την ιστορική ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Είναι η ευθύνη απέναντι στο μέλλον της χώρας που υποχρεώνει στη λήψη σκληρών μέτρων, απαλλαγμένη από τα λαϊκιστικά άλλοθι περί μέτρων που επιβλήθηκαν. Είναι η συναίσθηση της Ιστορίας και η απόφαση του πολιτικού υποκειμένου για το μέλλον της χώρας. Για το λόγο αυτό η σύγκρουση με τις δυνάμεις του αναχρονισμού και της δραχμής, που κύρια εκφράζονται από το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, είναι και θα είναι μετωπική.
Πρόκειται για μια νέα εθνική αφήγηση ιστορικής ευθύνης. Καθαρή, χωρίς ταλαντεύσεις και μισόλογα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου