ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ή ΕΠΕΛΑΣΗ ΜΗΔΕΝΙΣΤΩΝ;

Τα τελευταία 24ωρα, πριν τον εορτασμό της «25ης Μαρτίου», ξεκίνησε πάλι μία δημόσια συζήτηση, σχετικά με την κατάργηση ή μη των μαθητικών παρελάσεων. Η στήλη «Καλημέρα Αρκαδία» έχει καταστήσει σαφές –εδώ και χρόνια- ότι είναι υπέρ της συνέχισης των μαθητικών παρελάσεων, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο αποτίεται φόρος τιμής στους αγώνες των προγόνων μας και παράλληλα διατηρείται αναλλοίωτη η εθνική μας μνήμη για αγώνες και γεγονότα τα οποία ουσιαστικά μας δίνουν σήμερα τη δυνατότητα να είμαστε Ελεύθεροι.
Για τη συζήτηση περί κατάργησης των παρελάσεων, εντοπίσαμε ένα εξαιρετικό άρθρο του Πολιτικού Επιστήμονα κ. Κωνσταντίνου Χολέβα και σήμερα το δημοσιεύουμε. Πρόκειται για ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής», στις 6/11/2005 και στην ιστοσελίδα www.antibaro.gr (Αντίβαρο). Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από τρία χρόνια και όμως το περιεχόμενο του άρθρου αυτού είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Τίτλος του άρθρου: «Παρέλαση μαθητών ή επέλαση μηδενιστών;». Πρόκειται σίγουρα μία σοβαρή απάντηση –με τρανταχτά επιχειρήματα- σε όλους εκείνους που προσπαθούν επί χρόνια να πείσουν την κοινή γνώμη (χωρίς να το έχουν καταφέρει) ότι πρέπει να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις.
Στον άρθρο του ο κ. Χολέβας γράφει:
«Τον τελευταίο καιρό η κοινωνία μας , οι θεσμοί μας, η Ιστορία μας, οι παραδόσεις μας δέχονται μία επέλαση μηδενιστών, οι οποίοι θέλουν να τα καταργήσουν όλα χωρίς να μας εξηγήσουν με τι θα τα αντικαταστήσουν. Στην προσπάθεια κατακρημνίσεως των πάντων έχουν τεθεί στο στόχαστρο και οι μαθητικές παρελάσεις. Προσωπικά είμαι ριζικά αντίθετος στην κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων. Και θα εξηγήσω γιατί:
Ισχυρίζονται οι αρνητές ότι τις μαθητικές παρελάσεις καθιέρωσε το καθεστώς του Ιωάννου Μεταξά το 1936. Άρα είναι μέτρο μιλιταριστικό και αντιδημοκρατικό. Και αν ήταν έτσι τα πράγματα - που δεν είναι- έχω μία απλή επισήμανση: Και το ΙΚΑ ιδρύθηκε από τον Μεταξά. Κανείς, όμως, από τους φωνασκούντες δεν αρνείται την σύνταξη και την περίθαλψη.
Παρελάσεις μαθητικές, πάντως, υπήρχαν και πριν από τον Μεταξά. Στην τουρκοκρατούμενη Σμύρνη οι μαθητές παρήλαυναν μπροστά στον Μητροπολίτη Χρυσόστομο, τον μετέπειτα εθνοϊερομάρτυρα. Μία τέτοια παρέλαση που έλαβε χώρα το 1911 περιγράφει ο Σμυρναίος ιστορικός και πολιτικός Χρήστος Σολομωνίδης στο βιβλίο του «Χρυσόστομος Σμύρνης» . Συγκεκριμένα αναφέρεται σε παρέλαση μαθητών κατά τα εγκαίνια του νέου σταδίου του Πανιωνίου. Ένα έθιμο, λοιπόν, που το ανέχθηκαν οι Τούρκοι, θα το καταργήσουμε σήμερα στο όνομα του δήθεν προοδευτισμού; Επίσης ο Κρητικός Μακεδονομάχος Γεώργιος Δικώνυμος- Μακρής, ο οποίος μετείχε ως εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους, περιγράφει στα Απομνημονεύματά του ότι κατά την απελευθέρωση της Σιάτιστας το 1912 παρήλασαν οι μαθητές με σημαίες και λάβαρα.
Πέραν τούτου οι μαθητικές παρελάσεις πρέπει να διατηρηθούν διότι αποτελούν έκφραση τιμής στην ίδια τη νεολαία μας. Αποτελούν υπόμνηση των αγώνων των νέων μας κατά τη διαχρονική πάλη του Ελληνισμού για την Ελευθερία του. Τιμούμε έτσι τους αρχαίους Αθηναίους Εφήβους, οι οποίοι ορκιζόντουσαν να φυλάττουν τα όσια και τα ιερά και την πατρίδα να την παραδώσουν μεγαλύτερη και όχι μικρότερη απ’ όση την παρέλαβαν. Θυμόμαστε τους «παίδες Δημητρίου» , δηλαδή τα κατηχητόπουλα της ενορίας του Αγίου Δημητρίου, που αμύνθηκαν κατά των Νορμανδών στα τείχη της Θεσσαλονίκης τον 12ο αιώνα μ.Χ. υπό την καθοδήγηση του Αγίου Ευσταθίου. Στρέφουμε το νου μας στον Ιερό Λόχο των φοιτητών , οι οποίοι προσέτρεξαν στο κάλεσμα της Εθνεγερσίας και θυσιάσθηκαν τον Ιούνιο του 1821 στο Δραγατσάνι της Μολδοβλαχίας. Υπογραμμίζουμε την ηρωική συμμετοχή των εφήβων και των κοριτσιών στο Μακεδονικό Αγώνα - τα γράφει άλλωστε και η Πηνελόπη Δέλτα- και στην Εθνική Αντίσταση. Με τις μαθητικές παρελάσεις φέρνουμε στην σκέψη μας την 17 χρονη Παναγιώτα Σταθοπούλου, που εκτελέσθηκε εν ψυχρώ από γερμανικό άρμα τον Ιούλιο του 1943 στην Αθήνα, επειδή διαδήλωνε με την ελληνική σημαία στα χέρια της. Και φυσικά τονίζουμε ότι δεν ξεχνούμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο των μαθητών και μαθητριών στον Κυπριακό Αγώνα του 1955- 59 με αποκορύφωμα τον απαγχονισμό του 18 χρονου μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Αυτούς όλους τους αγώνες τιμούν οι νέοι μας όταν παρελαύνουν. Και είναι σαν να καταθέτουν αιώνιο στεφάνι στους συνομηλίκους τους των παλαιοτέρων εποχών και των συνεχών αγώνων.
Ισχυρίζονται οι μηδενιστές ότι μόνο στην Ελλάδα και στην Κύπρο γίνονται μαθητικές παρελάσεις, άρα είμαστε «παρωχημένοι» . Τους θυμίζω ότι παιδιά σχολικής ηλικίας παρελαύνουν και στο πλαίσιο της διεθνούς οργανώσεως του Προσκοπισμού και μάλιστα σε δημοκρατικές χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία κ.α. Αλλά και αν δεχθούμε ότι πρόκειται για ελληνική ιδιαιτερότητα, δεν βλέπω γιατί είναι οπωσδήποτε κακό. Άλλες χώρες δεν έχουν γείτονες που διεκδικούν εδάφη, κατασκευάζουν μειονότητες, πλαστογραφούν ιστορικά γεγονότα και ονόματα. Εμείς βρισκόμαστε ακόμη και σήμερα στην ανάγκη να ενισχύουμε την εθνική μνήμη, γι’ αυτό χρειαζόμαστε τις παρελάσεις.
Σε τελευταία ανάλυση οι αμφισβητίες και αρνητές θεσμών και αξιών δεν αρκούνται μόνο στις μαθητικές παρελάσεις. Όσοι εξ αυτών είναι πιο ειλικρινείς ζητούν την κατάργηση και των στρατιωτικών παρελάσεων. Ας εκφράσουμε εγκαίρως την διαφωνία μας.
Κατά την διάρκεια του Κυπριακού Αγώνος Άγγλοι στρατιώτες πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Πετράκη Γιάλλουρο, σημαιοφόρο του Λυκείου Αμμοχώστου, επειδή παρήλαυνε ζητώντας την Αυτοδιάθεση. Σήμερα οι μηδενιστές τον ξανασκοτώνουν κάθε μέρα με τα πυρά τους κατά των μαθητικών παρελάσεων. Είμαι βέβαιος ότι η πλειοψηφία του λαού μας δεν θα ακολουθήσει τις θορυβώδεις μειοψηφίες».