Μια ευχάριστη έκπληξη υπήρξε για το επιβατικό κοινό του Σιδηροδρομικού Σταθμού της Αρκαδικής Πρωτεύουσας όταν διαπίστωσαν από κοντά, τα γυρίσματα της νέας Κινηματογραφικής ταινίας της Νάνσυ Σπετσιώτη με τίτλο «Σε έναν συνοριακό σταθμό», ένα λογοτεχνικό έργο του Αντώνη Σαμαράκη. Τα γυρίσματα έγιναν εξ ολοκλήρου το περασμένο Σαββατοκύριακο μπροστά από το χώρο επιβίβασης και αποβίβασης του σταθμού, με το team των ανθρώπων της παραγωγής όπου αριθμούσαν συνεργείο και συντελεστές περίπου εκατό άτομα.
Λίγο πριν το μεσημέρι του Σαββάτου ήταν σχεδόν όλα έτοιμα. Έγιναν οι απαιτούμενες πρόβες από τους ηθοποιούς, η Νάνσυ Σπετσιώτη έδωσε την έναρξη της αρχής λήψης στον Δ/ντη φωτογραφίας Άρη Σταύρου, η κλακέτα ξεκίνησε και μέσα σε λίγα λεπτά, είχε σχεδόν ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι πέρα από την νεαρή σκηνοθέτιδα στους συντελεστές της ταινίας βρίσκονταν όπως αναφέραμε και στην αρχή ο Άρης Σταύρου ο οποίος είχε την δ/νση φωτογραφίας και στη ταινία του Γιαννη Σμαραγδή El Greco, o δ/της Παραγωγής Δημήτρης Γαλανόπουλος, οι βοηθοί σκηνοθέτες Νικος Βουτινιώτης και Γεράσιμος Βάκρος, οι ηθοποιοί Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Γιώργος Παπαδημητράκης και Δημήτρης Τζουμάκης τα σκηνικά και τα κουστούμια είχε επιμεληθεί ο Μιχάλης Σδούκος και δ/ντρια Παραγωγής η Βιργινία Αρτοποιού. Πέρα από όλους αυτούς ήταν και οι υπόλοιποι συντελεστές όπως οι υπεύθυνοι Μοντάζ, Σκριπτ, Μακέτας, Μακιγιάζ, Ηλεκτρολόγοι, φωτογράφοι πλατό και άλλοι πολλοί. Τέλος να αναφέρουμε ότι σημαντικό ρόλο για την δημιουργία της ταινίας έπαιξαν με την βοήθεια τους οι χωριγοι από την Πόλη μας: Το Αρχοντικό του Καλτεζιώτη, η Ταβέρνα Πιτερού, ο Καφές Μέγγος, το Αρτοποιείο Κανακάρη και τα φυτά του Γιώργου του Καπόγιαννη. Μετά το τέλος των γυρισμάτων μίλησαν αποκλειστικά στις «ΑΡΚΑΔΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ» οι συντελεστές της ταινίας.
Γαλανόπουλος Δημ. (Δ/ντης Παραγωγής) «…Στο λογοτεχνικό έργο του Αντώνη Σαμαράκη είναι ο λόγος της μικρού μήκους ταινία που γυρίζουμε εδώ στον Σιδηροδρομικό Σταθμό του τρένου στη Τρίπολη και σε Σκηνοθεσία της Νάνσυς Σπετσιώτη. Αποφασίσαμε να το κάνουμε με αγάπη και με επίπεδο και όχι επιπόλαια, διότι το οργανώνουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό, από το Νοέμβριο περίπου. Καταφέραμε τα ακατόρθωτα, ο ΟΣΕ μας παραχώρησε ένα τρένο από την Καλαμάτα θέλαμε παραδοσιακό τρένο, παρόλο που υπολειτουργεί το τρένο της Πελοποννήσου, ψάξαμε σ΄όλη την Ελλάδα καθώς θέλαμε και την γραφικότητα του Σταθμού που χρονολογείται ο σιδηροδρομικός Σταθμός της Τρίπολης από το 19ο αιώνα και είναι πραγματικά ένα στολίδι. Το γύρισμα γίνετε σε φιλμ 35milimetr και όχι σε βίντεο και πλαισιώνεται με σπουδαίους συνεργάτες. Η ταινία προορίζεται για το Φεστιβάλ της Δράμας και το αντίστοιχο της Δράμας σε διεθνές επίπεδο το Σεπτέμβριο. Στη συνέχεα έχουμε επαφή με την Village cinema την εταιρία διανομής η οποία συνοδεύει τις ταινίες μεγάλου μήκους με ένα μικρό ταινιάκι πριν την προβολή του μεγάλου μήκους ταινία στις αίθουσες προβολής τόσο στην Χώρα μας όσο και στο Εξωτερικό. Και η ΕΡΤ η οποία στηρίζει τον θεσμό του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου στου μικρού μήκους ταινίες θα προβληθεί και στην Κρατική τηλεόραση. Τελική κόπια για προβολή θα έχουμε στα μέσα του καλοκαιριού.»
Σπετσιώτη Νάνσυ (Σκηνοθέτρια) «…Το κίνητρο του χώρου είναι ότι ήθελα έναν παραδοσιακό χώρο σιδηροδρομικού Σταθμού για να μου βγάζει μια πάρα πολύ ωραία ατμόσφαιρα και αυτό μου τον βρήκε, ο Δ/της Φωτογραφίας ο Άρης Σταύρου. Φοιτήτρια είμαι ακόμη και είναι η tρίτη μικρού μήκους ταινία που κάνω και το παλεύω όσο μπορώ. Επίσης οι άνθρωποι από τον σταθμό εδώ, ήταν και είναι πολύ φιλικοί και πολύ συνεργάσιμοι, παρόλο που το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη αναφέρεται σε συνοριακό σταθμό, εμείς επιλέξαμε της Τρίπολης και διότι είναι ένας σταθμός ήσυχος και ότι τον τελευταίο καιρό δεν έχει μεγάλη προσέλευση δρομολογίων. Όσο αναφορά την ομάδα πολυέκφρασης «ΕΛΕΥΣΙΣ» εδώ στην Τρίπολη όπου συνεργαστήκαμε και ένας από τους βοηθούς Σκηνοθέτες είναι και ο επικεφαλής της ομάδος, ο Γεράσιμος ο Βάκρος. Δεν περιμέναμε ότι θα πάρουμε τόσα πολλά εξαιρετικά και θετικά στοιχεία από αυτά τα παιδιά που δώσανε όλων τους τον καλό εαυτό. Την δουλεία που έκανε ο φίλος μας ο Γεράσιμος την έκανα εγώ στη ταινία «Τα ματωμένα χώματα» και εκεί καταλαβαίνεις τι κόπο χρειάζεται για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Τώρα στο διά ταύτα για την ταινία, ο Αντώνης Σαμαράκης μου αρέσει ο ανθρωπισμός του μέσα από το διήγημα που το είχα διαβάσει πριν από δέκα χρόνια. Μου άρεσε ουσιαστικά ότι ένας άνθρωπος έχει κάποια όρια για να πραγματοποιήσει κάτι και τελευταία στιγμή δειλιάζει και δε το κάνει. Από το διήγημα κρατώ τον βασικό πυρήνα και διασκεύασα αυτό που ο άνθρωπος ένας σταθμάρχης, είναι δεμένος ψυχικά σε έναν σταθμό που εξυπηρετεί τους ταξιδιώτες να ταξιδέψουν και που βλέπει έναν άλλον άνθρωπο εκεί που ανεβαίνει στο τρένο για να ταξιδέψει το αναβάλει και κατεβαίνει κάτω. Τότε τον πλησιάζει ο σταθμάρχης και του εξηγεί ο ταξιδιώτης που κατέβηκε, ότι μετάνιωσε αλλά με αυτό πήρε το κίνητρο και την απόφαση να ταξιδέψει ο ίδιος ο σταθμάρχης και μέσα σε αυτό έχω βάλει ένα τρίτο πρόσωπο που είναι ο καφετζής του σταθμό που τον ρόλο παίζει εξαιρετικά ο Δημήτρης ο Σουμάκης. Ενώ για τους άλλους δυο ρόλους επέλεξα τους Γιώργο Παπαδημητράκη και τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, εξαιρετικοί επίσης. Και με τον οποίο Γεράσιμο είχα ξανασυνεργαστεί σε άλλη μια μου ταινία μικρού μήκους πριν από δυο περίπου χρόνια, με τίτλο στο ’’Αποχαιρετισμό στα όπλα’’ με τον Θύμιο Καρακατσάνη.»
Βάκρος Γεράσιμος (ΕΛΕΥΣΙΣ) «…Εμείς ως ομάδα πολυέκφρασης πέρα από του βοηθού σκηνοθέτη από εμένα, παρέχουμε την βοήθεια στηn παραγωγή, στον τρόπο που θα στηρίξουμε την προβολή της ταινίας. Υπάρχει ένας κόσμος της Τρίπολης πίσω από την ταινία όπως βοηθητικοί ηθοποιοί της ομάδας ’’ΕΛΕΥΣΙΣ’’ αλλά και ως χορηγοί όπως ο καφές Μέγγος, το εστιατόριο Πιτερού, το Αρχοντικό Καλτεζιώτη στου Κάψια, το Αρτοποιείο του Νίκου του Κανακάρη και τον Γιώργο τον Καπόγιαννη με τα άνθη και τα φυτά που χρειαστήκαμε, για τον σκοπό του γυρίσματος αυτής της ταινίας. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι γι΄αυτό που κάναμε διότι δώσαμε όσο μπορούσαμε, τον καλύτερο εαυτό μας.»
Σταύρου Άρης (Δ/ντης Φωτογραφίας) «…Την Τρίπολη και ειδικά την ορεινή Αρκαδία την θαυμάζω διότι μένω στα Κύθηρα και μεσημέρι – πρωί – βράδυ όταν πηγαίνω προς τα Κύθηρα, θαυμάζω τα όμορφα τοπία. Το οροπέδιο της Αρκαδίας έχει ωραίο φως και είναι ένα από τα κατάλληλα για Κινηματογράφηση. Ήμουν στο παρελθόν σε διάφορα γυρίσματα στην περιοχή σας με ταινίες στην Στεμνίτσα, τον Λούσιο ποταμό που για μένα είναι ένα από τα καλύτερα ποτάμια στην Ελλάδα. Πολύ παλιά είχα κάνει ένα ντοκιμαντέρ στη Νεστάνη, σε ένα έθιμο του Αγίου Γεωργίου που ανεβαίνουν στο βουνό παίρνουν το σέλινο και κατεβαίνουν χορεύοντας κάτω στην εκκλησία του Χωριού, το είχαμε κάνει αυτό το γύρισμα με τον πατριώτη σας τον Βαγγέλη τον Σερτάρη, ο οποίος έχει κάνει τελευταία ταινία του την ’’Βασιλική’’. Ενώ και με τον συμπατριώτη σας τον Σταύρο Τσιώλη έχουμε συνεργαστεί, όπου και γνωριζόμαστε από παλιά που ήμασταν στη Φίνος Φιλμ. Για το σημερινό γύρισμα εδώ στα τρένα της Τρίπολης έχω να πω, ότι κάθε φορά που δουλεύεις με έναν καινούργιο στο επάγγελμα είναι σαν να κάνεις προπόνηση αυτοπροβολής, να μαζέψεις τον εαυτόν σου και να υπακούσεις. Είναι ένα πείραμα πειθαρχίας.»
Σκιαδαρέσης Γεράσιμος (ηθοποιός) «…Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με την Νάνσυ Σπετσιώτη. Την πρώτη φορά μου είχε στείλει το σενάριο με ένα e mail το οποίο το βρήκα εξαιρετικό, τώρα τη δεύτερη φορά με το που μου είπε ότι ήταν ένα διήγημα του Σαμαράκη, δεν αμφέβαλα ότι θα είναι ένα καλό έργο, αφού έχει την υπογραφή αυτού του μεγάλου λογοτέχνη δημιουργού. Και πάνω απ΄όλα πιστεύω ότι θα πρέπει να δίνεται η ευκαιρία σε νέους και ταλαντούχους σκηνοθέτες, να μπορούν να εκφράζονται να κάνουν καινούργιες ταινίες κι άλλα. Οπότε η συμμετοχή μου ήταν αδιαπραγμάτευτη και θετική. Τη δουλειά μου την έχω χαρακτηρίσει ως χόμπι, διότι ταξιδεύω κάνω πράγματα και γι΄αυτό δε με κουράζει. Την εποχή αυτή δεν έχω τίποτα ούτε τηλεοπτικό ούτε κινηματογραφικό, πέρα από αυτό που ήδη ετοιμάζουμε, διότι οι καιροί είναι δύσκολοι, τα σχέδια και οι δουλειές είναι λίγες. Θεατρικά θα συνεχίσουμε αυτό που κάναμε το χειμώνα, μια παράσταση η οποία πήγε πολύ καλά και ήταν του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε συνδυασμό, με ροκ συναυλία μαζί και θα την συνεχίσουμε σε μια περιοδεία τους καλοκαιρινούς μήνες ανά την Ελλάδα.»
Τσουμάκης Δημήτρης (ηθοποιός) «…Τα συναισθήματα ξεκινάνε από ένα καλό σενάριο και οι χαρακτήρες έτσι όπως διαμορφώνονται. Έπλασε η Νάνσυ ένα πανέμορφο σενάριο με ένα θέμα ωραίο και πάμε μια χαρά. Με την Νάνσυ Σπετσιώτη συνεργάζομαι για πρώτη φορά και μέχρι τώρα, τα πάμε περίφημα και βλέπουμε στη συνέχεια. Όσον αφορά για το θέατρο τους καλοκαιρινούς μήνες σπάνια βγαίνω για παραστάσεις και κάτι καινούργιο δεν έχω προς το παρόν, είτε τηλεοπτικό είτε Κινηματογραφικό. Συζητάω και θα δούμε ίσως κάτι για τον Γαλλικό κινηματογράφο. Απλά ο κόσμος μας βλέπει και μας ξαναβλέπει μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές που είναι σε επανάληψη. Θα ήθελα να πω για τον κόσμο της Τρίπολης ότι είναι καταπληκτικός διότι στο παρελθόν είχα έρθει με το Εθνικό θέατρο και με τον Κώστα Ρηγόπουλο και περάσαμε ωραία, αφού μας αγκάλιασε και μας ενθάρρυνε το Θεατρόφιλο κοινό της Αρκαδίας.»
Παπαδημητράκης Γιώργος (ηθοποιός) «…Είναι μια εξαιρετική ταινία μου αρέσει πάρα πολύ το θέμα εμένα. Στην ουσία η ελευθέρωση – η φυγή του ανθρώπου από τα δεσμά που τον κρατούν οι φόβοι του και επειδή είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στα θέλω και στα πρέπει, θα πρέπει να απελευθερωθούν. Αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να φύγει και να πάει έξω να ταξιδέψει. Είναι σταθμάρχης τα τρένα πάνε έρχονται μεταφέρουν κόσμο, μεταφέρουν καινούργιες ιδέες, μεταφέρουν πολιτισμό είναι συμβολικά όλα αυτά. Εκείνο που γίνεται και που παίζει σε αυτή την ιστορία, είναι ότι θέλει να φύγει αλλά φοβάται όμως να φύγει, διότι δε ξέρει το άγνωστο, δε ξέρει τι θα βρει και φτιάχνει διάφορα με το μυαλό του και τρομάζει να βρει, τις διαφορές. Τελικά αυτό είναι ότι ο άνθρωπος, έχει μεγάλες ανασφάλειες. Τώρα για καινούργια δουλειά υπάρχει μια νέα σειρά του Κώστα του Κουτσομύτη που δεν θα ήθελα να πω κάτι, διότι δεν έχω τη στιγμή αυτή την άδεια, για να πω κάτι πάνω σε αυτό. Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι είμαι και υποψήφιος σε έναν διαγωνισμό για το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου θα δούμε. Και να σας πω κάτι, για μένα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τα βραβεία, απλά όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και είσαι ευτυχισμένος, τότε αυτό είναι η επιβράβευση. Η επιβράβευση και η αγάπη του κόσμου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου