του Παναγιώτη Καρβελά
Αγαπητοί συμπολίτες,
Σας απευθύνω την επιστολή αυτή σαν Έλληνας σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για τη χώρα μου και τους πολίτες της. Η πατρίδα μου περνά...
μια εξαιρετικά δύσκολη και επώδυνη οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει δυσμενώς τη ζωή όλων μας. Πολλοί συμπατριώτες μου είναι πλέον άνεργοι ή κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους. Οι υπερήλικες συνταξιούχοι βλέπουν τις πενιχρές συντάξεις τους να περικόπτονται. Οι υπάλληλοι και μικροεπαγγελματίες παρακολουθούν τα εισοδήματα τους να συρρικνώνονται διαρκώς. Οι επιχειρήσεις κλείνουν ή μεταναστεύουν η μια μετά την άλλη.Είναι δύσκολο να σας αναλύσω τις αιτίες αυτής της κατάστασης. Πολλοί λένε πως φταίνε οι πολιτικοί. Άλλοι κατηγορούν τις τράπεζες, τους επιχειρηματίες, τους συνδικαλιστές, τις συντεχνίες, τα ξένα συμφέροντα. Κάποιοι μας λένε ότι τα φάγαμε όλοι μαζί. Είναι δύσκολο στη δύνη αυτής της κατάστασης να αποδοθούν επακριβώς ευθύνες. Ίσως ο ιστορικός του μέλλοντος να βρει άκρη. Οι περισσότεροι, όμως, συμφωνούμε ότι το πολιτικό σύστημα των τελευταίων τριάντα ετών φέρει τη μέγιστη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, καθώς όπως φάνηκε λειτουργούσε λανθασμένα.
Πράγματι σήμερα στη χώρα μου, η δημόσια διοίκηση διαλύεται, οι δημόσιες υπηρεσίες απαξιώνονται, η παραγωγικότητα πέφτει, οι υπηρεσίες προς τον πολίτη είναι πενιχρές. Ο ιδιωτικός τομέας δυσκολεύεται να λειτουργήσει αφού δημόσιος εναγκαλισμός και ανεξέλεγκτες επιχορηγήσεις δημιούργησαν μονοπώλια, πληθωρισμό και αθέμιτο πλουτισμό. Ακόμα και οι δυναμικοί υγιείς τομείς της οικονομίας πιέζονται ασφυκτικά από την εγχώρια πραγματικότητα, την υπερφορολόγηση και την επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας.
Ξέρω πως τα περισσότερα απ’ αυτά τα γνωρίζετε και πως καθημερινά κατακλύζεστε από αρνητικές ειδήσεις για την πατρίδα μου, που δημιουργούν αρνητική εικόνα για εμάς τους Έλληνες. Ξέρω ότι στα μάτια σας μπορεί να έχω απαξιωθεί, και να αισθάνεστε κακία ή λύπη για μας. Ξέρω πως με θεωρείτε κατώτερο και ανάξιο της Ευρωπαϊκής μου θέσης. Μπορεί σε κάποια σημεία να έχετε δίκιο, μπορεί τα τελευταία χρόνια να εφησυχάσαμε, να αναπτυχθήκαμε και να πλουτίσαμε ταχύτερα απ’ ότι έπρεπε. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι έτσι απλή.
Πολλές χώρες στο πρόσφατο παρελθόν βρέθηκαν σε παρόμοια οικονομική δύνη. Οι τίγρεις της Ανατολής, η Ρωσία, η Ιαπωνία και πολλές ευρωπαϊκές βρέθηκαν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η διαφθορά και η σπατάλη κυριαρχούν σε πολλές χώρες της Ε.Ε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αλόγιστες κοινωνικές παροχές, συντεχνίες, μονοπώλια αποτελούν καθημερινότητα στις πιο αναπτυγμένες χώρες της Ένωσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ευρώ διατηρείται τόσο ισχυρό για να στηρίζονται οι ισχυρές οικονομίες της Ε.Ε. σε βάρος των μικρών.
Σαν Έλληνας δεν φοβάμαι να κριθώ αυστηρά. Δεν θέλω να με λυπούνται ή να με ελεούν. Θέλω μόνο να με αντιμετωπίζουν δίκαια και να μην γίνομαι ο αποδιοπομπαίος τράγος που καλείται να καλύψει τις ευρωπαϊκές δομικές αδυναμίες. Θέλω να ξέρετε πως η χώρα που γέννησε και επηρέασε όλον τον δυτικό πολιτισμό, τις αρχές και τις αξίες του, θα σταθεί και πάλι στα πόδια της. Οι Έλληνες που κατοικούμε σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή της γης, που χτυπηθήκαμε από πολλούς εχθρούς θα τα καταφέρουμε και θα ξανακερδίσουμε τη θέση που μας αξίζει.
